My Hired Girl (one shot)

My Hired Girl








Even if this is only a short story, no parts of this story may be reproduced in means of paper or web. This story is rightfully owned by Miss Witty. Any events or incidents are purely coincidental. The Author is not liable in any thoughts you may form after reading this. Thank you!
 
MY HIRED GIRL (One Shot) 
by Miss Witty™ 
www. wattpad.com/misswitty14





*****





"Boss, Okay na. Mamaya sa condo mo may nai-book na ako. 9:00PM."
 
Napangiti ako. "Magaling ba 'yan?"
 
"Oo, Boss. May request nga lang." alanganing sabi ng kausap ko sa kabilang linya ng telepono.
 
Napakunot noo ako. "Ano naman?"
 
"Eh.. Lights off daw. Walang bubuksan na kahit anong ilaw o magkaroon kahit anong liwanag."
 
"Bakit? Baka mamaya pangit 'yan ha. Di bale, basta magaling. Siguraduhin nya lang na she can satisfy me tonight, okay?" yun lang at ibinaba ko na ang tawag. Napailing ako bago sumandal sa swivel chair ko. Kung ano-ano talaga maisipang pakulo ng mga prosti ngayon, bumenta lang sila. Lights off dapat? Napakibit balikat ako. Wala akong pakialam kung pangit sya. I'm only after her good performance. She should satisfy me.
 
Balik trabaho na muna ako bago kung saan na naman mapunta ang naiisip ko. Baka mapunta na naman kay.....
 
Damn! I don't want to think about her anymore!


**




8:50 PM



"Boss, nasa unit mo na si Christine."
 
"Okay. Nasa parking lot na ako." So Christine is the name? I bet codename lang nya. Ayos, pangalan pa lang, hot na. Sana maging ang performance.
 
Pasipol-sipol pa ako habang nasa elevator. Bahagya ko ng niluwagan ang neck tie ko habang nakatingin sa itaas ng pinto. 3 floors to go, baby!
 
"Get ready, buddy. You'll have a long, tiring night!" napangisi ako sa nasabi ko sa sarili ko.
 
*DING*
 
Lalo akong naexcite ng nasa pakay ko ng palapag ako. Kailan nga ba ako huling nakipag sex? Ah, hindi ko na alam. Simula ng naging  kami at maghiwalay ni Katelyn, nagpakalulong ako sa trabaho. Sobra akong nasaktan sa unexpected break up namin. Wala akong maisip na matinding dahilan para hiwalayan nya.
 
Ipinilig ko ang ulo ko. I don't want my night to get ruined by her. Ngayong gabi mage-enjoy ako. Kaya naman iwinaksi ko na sya sa isip ko.
 
Huminga ako ng malalim bago ipinagpatuloy ang paglakad papunta sa unit ko. Pagbukas ko ng pinto, kadiliman ang sumalubong sa akin. Walang makikita kahit konting liwanag. Maging ang bintana ay nakaladlad ang kurtina, walang liwanag na makakalusot galing sa labas mula sa mga sasakyan at poste ng kuryente.
 
Tahimik din sa loob, walang maririnig na kahit anong kaluskos. Nasaan kaya yung Christine?
 
Isinarado ko ang pinto. At dahil unit ko naman ito, makakalakad ako kahit sobrang dilim ng walang matatabig o mababangga. Nakakailang hakbang pa lang ako ng may tumugtog. Isang maharot na tugtugin.
 
Napatigil ako at nakiramdam. Nasa may parteng dulo ng sala ko ang mini component. Ibig sabihin, nandun si Christine. Napangisi ako. I'm starting to enjoy this. Surely, this night will be a great one.
 
Naramdaman ko na may yumakap sa mula sa likuran ko at nagsimulang damahin ang dibdib ko. May lahing pusa yata ito, hindi ko man lang naramdaman ang paghakbang nya.
 
Humarap ako sa kanya, kahit hindi ko sya nakikita, naamoy ko naman sya. And she smells okay. Hindi katulad ng ibang prostitute na masyadong matapang ang pabango. This woman smells like a flower. Bulaklak na nagsisimula pa lang bumukadkad.
 
Sinapo ko ang mukha nya at hinagilap kaagad ang labi. Buong kapangahasan namang tinaggap nya ang halik ko. Naghalikan kami habang bumaba ang mga kamay ko papunta sa dibdib nya, hinapit naman nya ang leeg ko para lalo kaming magdikit.
 
And I found out that she's only wearing a pair of skimpy underwears. I unhooked her brassiere. Dinaman ng palad ko ang may kalakihan nyang dibdib. Soft twin mountains. Just perfect for my hands.
 
Bumaba ang dalawang palad ko, dinama ko ito ng may pagitan pang tela. Napaungol sya sa ginawa ko. Mas lalo akong nag init dahil sa ungol na pinakawalan nya.
 
Hinila ko pababa ang huling saplot nya kasabay ng pagbaba ng halik ko sa balikat nya. Inamoy-amoy at kinagat-kagat ko, trying to tease her more. Nagulat na lang ako ng lumayo sya at hilahin ako papunta sa kwarto ko. Bahagya nya akong itinulak sa kama kaya napahiga ako. Sumunod naman kaagad sya at umibabaw sa akin.
 
Napangisi ako. This is what paid girls are for. They will do the move, they will make sure to satisfy your needs. Sila na ang bahala sa lahat, ang kailangan lang ng lalaki ay humiga at magpakasarap. Ang of course, ang maglabas ng pera in exchange of all these things.
 
"C'mon baby, show me what you've got. Para maulit ka sakin." prente na akong humiga. Hinubad nya ang polo ko habang muli akong hinahalikan. Halik pa lang nya, nabubuhay na ang buddy ko. Parang halik lang ni Katelyn...
 
Oh, Damn!
 
Ibinalik ko ang atensyon ko sa babae, si Christine at ang performance lang nya ang kailangan kong intindihin ngayon. Napaungol ako ng gumapang pababa ang kamay nya, maging ang halik nya. Ramdam ko ang mainit nyang hininga sa leeg ko at ang mainit nyang dila na tinutudyo ang adams apple ko. Napalunok ako. Oh, shit!
 
Hanggang sa bumaba pa ang halik nya sa tyan ko. Pababa pa sa pantalon ko na naalis na nya sa pagkakabutones. Bahagya akong umangat para tuluyan na nyang maalis ang sagabal na pang ibaba ko.
 
Nahigit ko ang hininga ko ng kay buddy ko namaramdaman ang mainit nyang dila. "Oh, jeez!" ungol at marahas na hininga ko na lang ang maririnig sa apat na sulok ng silid ko. She gave the best blow job i have ever experienced. "Oh, fuck!" I exclaim after I have cummed. And i think she swallowed every bit of my juice, dahil ramdam ko pa rin ang mainit nyang hininga doon at ang bibig nyang patuloy na binibigyan ako ng sarap.
 
Hindi pa ako nakakabawi sa ibinigay nyang halos ikabaliw ko, umibabaw na sya sa akin. Itinapat nya ang kaselanan nya sa mas nagagalit kong alaga. At ng ipasok nya, she flinched. Napaungol din sya. Ilang sandali na napatigil sya kaya naman nainip ako. Pinagpalit ko ang pwesto namin. Ako naman ang gagalaw ngayon para mas mabilis.
 
Nang makapwesto ako sa ibabaw nya, wala ng mahabang seremonyas pa. We are both ready. I'm hard and she's wet. Perfect for the first thrust.
 
At nang unang pasok ko nga, nahigit nya ang hininga nya. At ako? "Oh, shit! Virgin!" gulat na bulalas ko. "But, I'm sorry you know what will happen. I can't take this anymore." sabi ko na hindi na kayang pigilin pa.
 
The least thing I can do is to be gentle to her. I'll be gentle as much as I can. Sorry, Christine. But you know this might happen. Alam mo ang pinasok mong trabaho.
 
I thrust gently. Hinayaan ko na masanay sya sa akin. Buddy, be careful to her.
 
"Woah!" pabagsak akong nahiga pagkatapos ng mahabang sandali. Katahimikan ang pumagitna sa amin habang hinahabol ko ang hininga ko. At ng makabawi, tumayo ako at hinagilap ko na ang mga suot ko. Medyo mahirap dahil madilim at hindi ko alam kung saan na napahagis. May tatlong minuto akong naghanap bago nakompleto ang suot ko. Kinuha ko ang wallet ko at inilabas ang lahat ng perang nasa loob. Sigurado naman akong hindi sya lugi sa lahat ng laman nito. Puro libo ito. Aabot siguro ito ng mahigit thirty thousand. Doble sa napag usapan namin ng nag book sa kanya, not bad for her.
 
And not bad to me as well. She is great for a first timer like her. Swerte ko naman. I got a virgin tonight.
 
Inilapag ko ang pera sa lamesita, I'm not sure if she's awake or in deep slumber pero nagsalita na din ako just in case. "Leave this locked when you leave. Return the keys to Ruben." na ang tinutukoy ay ang nag book sa kanya. I personally know that guy, dahil regular customer nya ni Aron, my best friend.
 
***
Few days after..
 
Here I am again. Calling Ruben for another booking. "Ruben? Book me tonight. I want the girl I had last week." and when I heared him say okay, I hung up.
 
Hindi ko ugali ang umulit ng babaeng bayaran. But for some reason, Christine were always on my mind after that night. I had sleepless nights remembering how good, and how hot she was. Kaya ng makaluwag sa schedule ko, tinawagan ko kaagad si Ruben.
 
At muling naulit sa amin ang lahat katulad ng unang gabi. Still lights off.
 
***
 
And when I asked her kung bakit kailangan na patay ang ilaw, umiling lang sya. Ramdam ko ang pag iling nya dahil nakaunan sya noon sa dibdib ko. Hinayaan ko na lang sya. Yan ang trip nya.
 
Naging regular customer na nya ako sa loob ng tatlong buwan. Sinubukan kong maghanap ng iba, ang pumatol sa iba, pero sya lang ang hinahanap ng katawan ko. Sa kanya na lang ako nakakaramdam ng init.
 
"Pare, maybe in love ka na!" kantiyaw sa akin ni Aron.
 
Binato ko sya ng lata ng alak na wala ng laman. Ako in love? Sa babaeng hindi ko pa nakikita? "Tarantado! Lust lang ito. Ang layo sa salitang love. At pwede ba, ayoko na mainvolve sa love na 'yan. Na-trauma na yata ako kay Katelyn." ngayon ko na lang ulit naalala ang ex ko. Masyado na kasing okupado ni Christine ang isip ko.
 
"Paano kung in love ka na nga? You fell inlove to a slut." sabi naman ni Lance.
 
"Hindi sya slut! Ako ang nakauna sa kanya!" galit na sigaw ko kaagad. "Ako lang ang customer nya. Ako lang ang sinasamahan nya!"
 
"Hey! Hey! Cool down. I did not mean any harm. Masyado kang hot." si Lance. "Hindi pala love ha? Pero kung maipagtanggol mo sya. Ang weird nga lang. Ayaw ipakita ang mukha? Creepy."
 
"Baka pangit?" si Aron.
 
Umiling ako. "I don't think so." sabi ko. Hindi ko man sya nakikita, nadadama ko naman ang mukha nya. Ni wala akong masalat na mali sa mukha at katawan nya. So I don't think kaya ayaw nyang ipakita ay dahil pangit sya. Baka pauso lang talaga? Ah, hindi na importante pa yun.
 
"Payo lang, Harvey. Baka masaktan ka lang dyan." sabi ni Lance.
 
"I know what I'm doing. Ano ba kayo? I'm twenty five, for pete's sake!" napailing na lang sila. Hindi ko na naman inintindi pa sila. Nahulog na ako sa malalim na pag iisip.
 
***
 
Pagbukas ko ng pinto, alam ko na kaagad na nasa loob na sya. Basta ramdam ko na kaagad. Lagi naman syang nauuna sa akin, basta kapag ganitong may usapan kami maaga syang dumarating.
 
At sa muli, may nangyari ulit sa amin. Bawat may mangyayari sa amin, umaalis din kaagad ako. Ano pa ba namang gagawin ko dito, matagal ko ng hindi tinitirhan itong unit ko. May mga alala kasi ito na gusto ko ng ibaon sa limot.
 
"Matulog ka na." sanay na ako na kapag humupa na ang init sa amin, tahimik lang sya. Oo at hindi lang naman ang madalas sisagot ni Christine, at sa mahinang boses pa. "Mamaya na ako aalis, napagod ako. Antok na antok na ako." sabi ko na niyakap sya ng mahigpit.
 
Naramdaman ko na tumango sya kaya hinayaan ko na syang makatulog. Nanatili naman akong nakamulat, hinihintay na lumalim ang pagtulog nya. Pero gusto ko isipin nya na natutulog ako kaya hindi ako gumagalaw.
 
At ng maramdaman ko ngang nakatulog na kaagad sya, dala na marahil ng pagod dahil sinigurado kong mapapagod talaga sya ngayon, dahan-dahan kong inalis ang pagkakayakap ko sa kanya. Maingat din na bumangon ako. Sobrang iniiwasan ko ang makagawa kahit kaunting kaluskos.
 
Kinapa ko ang switch ng ilaw..


*CLICK*
 



At ganoon na lang ang gulat ko ng makita ang kabuuan ng babaeng kaniig ko kanina, at sa nakalipas na mga buwan.
 
"Katelyn??!"
 
Gulat namang napabangon si Katelyn. Napatakip pa sya sa mata nya dahil sa liwanag. "H-harvey..."
 
Hindi ako makagalaw. Para akong nag yelo. Paanong si Katelyn ang babaeng madalas kong kaniig?!
 
"Anong ibig sabihin nito?!" sigaw ko.
 
Hinapit ni Katelyn ang kumot hanggang sa may dibdib nya, napatungo sya. At ilang saglit pa, narinig ko na ang hikbi nya. "I-i'm sorry. I can explain everything, Harvey."
 
Litong napailing ako. "No. All this time, Katelyn? All this time niloloko mo na naman ako?"
 
"N-no, Harvey. That's not what you think. Hindi ko alam kung paano, pero ito lang ang naisip kong paraan para makasama ka parin."
 
Napasuklay ako sa buhok ko. "Liar! You abandoned me! Ikaw mismo ang nang iwan, Katelyn! Without telling me why! Hindi ikaw ang naiwan na nagiisip kung anong ginawa kong masama para iwan ng taong mahal ko." nabasag ang boses ko. Akala ko tapos na ang kabanata namin. Akala ko naka-move on na ako mula sa kanya, at oo tinaggap ko ng nagmamahal na ulit ako sa katauhan ng babaeng hindi ko kilala. Sa katauhan ni Christine.
 
But she fooled me again.
 
"I had no choice, Harvey. Ayaw ng Mama mo sa akin, alam mo yan. She threaten me na itatakwil ka nya kapag hindi kita hiniwalayan. At alam kong hindi mo kakayanin yun. Pinanganak ka ng maginhawa, kaya alam ko na mahihirapan ka kapag nawala ang nakasanayan mo." nasapo nya ang mukha nya at humagulgol.
 
Lalo na naman akong nalito sa nalaman ko. Si Mama ang may kagagawan ng lahat? Dinaig pa pala naman ng telenovela ang buhay ko. Oh shit!!
 
Mabilis na nagbihis ako at lumabas ng silid. "Harvey!" sigaw ni Katelyn pero hindi ko na sya pinakinggan pa. Kailangan kong mapag isa. Kailangan kong mag isip.
 
***
 
Katelyn
 
Naiwan akong mag isa. Naitakip ko na lang sa palad ko ang dalawang kamay ko at muling napahahulgol.
 
"Sorry, Harvey. This is the only possible way for us." bulong ko. Napasigok ako. "I love you so much, Harvey."
 
Tumunghay ako at iginala ang tingin sa paligid. Kilala ko si Ruben at alam nyang ex girlfriend ako ni Harvey. Noong una nga ayaw nyang pumayag sa gusto ko. Kinailangan ko pang kumbinsi sya at umiyak sa harapan nya para lang mapapayag sya. At ako na mismo ang nagsabi sakanya na i-suggest nya kay Harvey na dito na lang sa condo unit nya. Masyadong marami kaming masasayang alaala dito kaya gusto ko na makapunta ulit dito kapiling sya.
 
Hindi ko naman talaga ginusto na lokohin at paikutin si Harvey. Masyadong makasarili lang ang intensyon ko ngayon. Yun ay ang makapiling pa sya kahit sa maling paraan.
 
"Harvey..." tuloy-tuloy pa rin ang masagang pagpatak ng luha ko.
 
**


Ilang araw ko ng hinahagilap si Harvey pero pinagtataguan yata ako. Mas masakit lang ngayon, pero gusto ko lang mag explain sa kanya. Kahit sa huling pagkakataon lang..
 
Lumabas ako ng condo building kung saan sya nakatira, bigo na naman ako sa paghihintay na magawi sya dito. Saan ba kasi sya tumitira ngayon? Kahit sina Aron hindi nya pinupuntahan. Ang tanging konsolasyon ko na lang ay tatawagan daw nila ako sa oras na makita o malaman nila kung nasaan si Harvey.
 
"Harvey.. Nasaan ka na ba?" bulong ko habang naglalakad palabas.
 
Iginala ko ang tingin ko dahil maghahanap ako ng bakanteng taxi, nang magring ang phone ko. May text message akong natanggap.
 
Naglalakad pa rin ako habang hinahalungkat ang bag ko para makuha ang cellphone. Nang may mabangga ako. "Ouch!" muntik na akong ma-out of balance sa lakas ng impact. Mabuti na lang at nahawakan kaagad ako ng nakabangga ko.
 
"Harvey?" gulat na sabi ko ng tumungay para makita ang nakabangga ko.
 
Ngumiti sya sa akin. Mabilis namang yumakap ako sa kanya ng mahigpit. Heto na si Harvey, kayakap ko na sya! May namuong luha sa mga mata ko, "Harvey, I'm sorry. Let me explain."
 
Nakangiti pa din syang nakatingin sa akin, itinapat nya ang isang daliri nya sa labi ko. "Sshhh. No need. Naiintindihan ko na ang lahat." sa tindi ng tuwa ko, pabigla ko syang niyakap ulit.
 
"Thank you, Harvey. I love you. I really do."napapikit ako ng mariin habang tuloy pa rin sa pag agos ang luha ko.
 
Hinawakan ni Harvey ang mukha ko. Nanatili naman akong nakapikit. "Tama na ang iyak. Ayokong nakikita kang umiiyak." mahinang sabi nya. Hindi namin alintana na nasa pampublikong lugar kami, sa side walk to be exact. Paroo't parito ang mga tao, but who cares? It is only us who matters.
 
"And I love you, too. Mahal na mahal pa rin kita, Katelyn." idinikit nya ang noo sa noo ko. "I love you so much!" nag mulat ako at ngumiti sa kanya.
 
"I love you, Harvey." bumaba ang halik nya sa labi ko.
 
At ng maglapat ang labi namin, parang inalis nito lahat ng bigat na nararamdaman ng puso ko. Nabuhay ang bawat parte ng pagkatao ko, at ayan na naman ang parang nakakakiliting sensasyon sa may tyan ko. Naghalikan kami na parang kami lang ang tao sa mundo. Hindi alintana ang mga taong dumaraan.
 
"Mahal na mahal kita, Katelyn. Wag na wag mo sanang kalilimutan yan."
 
Sunod-sunod na tango ang isinagot ko. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at sa pamamagitan ng daliri ko ay pinunasan ko ang mga luhang pumatak mula sa mga mata ng pinakamamahal ko. "Alam ko, Harvey. Ganun din ako. Mahal na mahal kita, alam mo naman yan diba?"
 
May dumaan na ekspresyon sa mga mata nya, "Bakit?" tanong ko ng makitang parang nalungkot sya.
 
Umiling sya, "Katelyn..."
 
Naagaw ang sasabihin nya ng tumunog ang cellphone na nasa bag ko. "Sandali lang, Harvey. Kanina pa kasi ito, baka hinahanap na ako nina Mama dahil kagabi pa akong hindi umuuwi. Sa unit mo ako nag stay magdamag kakahintay na baka dumating ka." kumalas ako sa kanya at hinalungkat ulit ang bag ko.
 
Sa paghahalungkat pa ay nalaglag ang larawan naming dalawa nung mag celebrate kami ng ikatlong taon bilang magkasintahan, sakto pa na na nakapa ko ang cellphone ko. Bahagya akong naupo para maabot ang larawan, at tiningnan ko kung sino ang tumatawag. Napangiti ako ng makitang si Aron ang tumatawag. Nahuli na sya sa balita, kasama ko na ang kaibigan nya. "Hello! Aron, si Harvey---"
 
"Katelyn, si Harvey! Nasaan ka ba? Bakit hindi ka sumasagot sa tawag at texts namin?" nahimigan ko ang taranta sa boses nya, kaya lalo akong napangiti.
 
"Calm dow, Aron. Sorry kung hindi ko nasasagot kasi nandito ako sa condo ni Harvey. At oo nga pala, Aron, kasama ko si Harvey!" masayang pagbabalita ko, sinimot kong muli ang larawan namin at masuyong tiningnan.
 
"What?! Are you sure?!" pasigaw na sabi ni Aron.
 
Napakunot noo naman ako at may pagtataka na, "Why?"
 
"Nasa hospital kami ngayon! Si Harvey, Katelyn. He's gone! Naaksidente sya sa race kagabi! Magkakasama sila kagabi nina Lance at nagpumilit syang mag compete dahil alam mo naman na outlet na nya kapag depress sya ang makipag karera! But unfortunately, nabangga sya! They rushed him in the hospital---" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ni Aron.
 
Napatunghay akong muli sa kinakatayuan kanina ni Harvey. Malungkot syang nakatingin sa akin, unti-unting nanlalabo ang tingin ko dahil sa namumuong mga luha. Parang bigla akong nanlambot, nabitawan ko ang cellphone ko. "Katelyn! Katelyn!" boses ni Aron mula sa cellphone.
 
"I'm sorry..." sabi ni Harvey na sobrang lungkot ng ekspresyon ng mukha.
 



**


Few months later...
 
"Harvey.. Kamusta ka na dyan?" napangiti ako ng malungkot. "Wag kang magalala sa akin dito, I'm doing okay.." napahawak ako sa tyan ko, "We're doing okay.."
 
Nang araw na malaman kong patay na sya, sa gitna ng mataong lugar na iyon ay nahimatay ako. Nagising na lang akong nasa isang hospital suite na. Iyak ako ng iyak dahil bumalik na naman sa isip kong wala na pala ang mahal ko, at sa huling sandali pinili pa rin nyang puntahan ako kahit isang kaluluwa na lang pala sya.
 
At kasabay ng kamatayan nya, nalaman ko na buntis ako.
 
Nawala man sya, may iniwan naman syang munting anghel sa akin. At ilang linggo mula ngayon, isisilang ko na ang anak namin ni Harvey.
 
"Miss na miss na kita, alam mo ba 'yon ha? Walang araw na hindi kita naalala, walang araw na hindi ko hiniling na sana isang panaginip lang ang lahat, na magigising ako isang umaga na nasa tabi kita. Nakangiting nakatunghay sa akin, at muli kong mararamdaman ang halik at haplos mo. At muli mong ipararamdam sa akin kung gaano mo ako kamahal." napangiti ako ng malungkot at hinahaplos ang pangalan nya na nakaukit sa lapida.
 
"Kung nasaan ka man ngayon, alam ko binabantayan mo kami ng anak mo." napatingala naman ako sa langit. "Ako na ang bahalang mag kwento sa anak natin kung gaano kabuting tao ang ama nya. Mahal na mahal kita, Harvey.." huminga ako ng malalim. At muli kong sinulyapan ang puntod nya bago nagsimulang lumakad palayo.
 
Alam kong hindi ganoon kadali ang mga kahaharapin ko pa, pero iniwanan ako ni Harvey ng isang anghel na magiging dahilan kung bakit kailangan ko pang ipagpatuloy ang lumaban at maging matatag.
 
*****

This story was first posted in Wattpad.





--Jen <3 
January 25, 2013