Miyerkules, Mayo 29, 2013

His Bedmate Chapters 14-16

His Bedmate Chapters 14-16



14: 

 

Dahil nga sa issue sa campus madalas na naming kasama ngayon si Mark. Thankful naman ako na  nandito sya lagi ngayon sa tabi ko. Kahit kailan lagi talaga syang maasahan. :> Sawi man ako sa  lovelife, wagi naman ako sa pagmamahal ng mga kaibigan ko. 

 
1 week na din ang lumipas simula nung insidente namin ni Andrea. At sya? Hindi na sya makapiyok sakin  ngayon dahil kay Mark. Binantaan sya one time ni Mark. Kaya ayan, nanahimik na. So far, pinipilit kong kalimuta si Kurt. May pagkakataon pa nga na nagkakasalubong kami dito sa  campus. Pero katulad dati, nung mga panahon na wala pang nangyayari samin, lalampasan lang nya ako  at hindi man lang titingnan. 

 
Kahit ilang libong beses ko sabihin sa sarili ko na kalimutan na sya, bobo lang masyado ang puso ko  kasi ayaw sumunod sa simpleng instruction na yun. 

 

Ilang taon ko syang inaalagaan sa puso ko. Hindi ganun kadali na kalimutan sya. 

 

Higit lalo na kapag naalala ko ang mga oras na magkasama kami. Sweet din naman sya kahit papano sakin diba? 

 

Napabuntunghininga ako. Naramdaman ko na siniko ako ni Pearl kaya napatingin ako sa kanya. 

 

"Makinig ka kay sir. Kanina pa sya patingin-tingin dito. Nahahalata yata na wala sa lesson nya attention  mo." pabulong na sabi nya. 

 

Napatingin ako kagad sa Prof namin. Pinilit kong alisin muna sa isip ko si Kurt. Kailangan ko muna mag  aral. Lalo na at malapit na ang finals para sa 1st sem. 

 

 "That's all for today, class. Tomorrow prepare for a unit test. This is also serves as your review for the  upcoming exam." sabi ni Prof. Maririnig naman ang angalan ng mga kaklase ko. "And Miss de la Vega,  next time if you find my lectures boring, just skip attending okay? That would be better than seeing you   like that. Your mind was wandering somewhere else. Or should I say, to someone else?" 

 
Patay! Terror nga pala to. Kaya hindi talaga papalampasin ang ganitong pagkakataon. Expect him to do  this to you in front of his class. 

 

Nakita ko naman ang tingin nina Mich sakin na parang sinasabing okay lang yan. Wag mo intindihin yang  si Sir. 

 
"Sorry, Sir." sabi ko na lang. 

 
"Goodbye class." at umalis na nga si Sir. 

 

 Nagtayuan na din kami at lumabas na. Sakto naman na nag ring ang Cp ko. 

 

 

Unknown number calling. Sino kaya to? 

 

"Hello?" 

 

 "Rian, ganda! Si Jet to!" sabi ng tumawag. 

 

Ah si Jet na kaibigan nina Kuya. "Oh?napatawag ka?" sabi ko ng naglalakad na kami. Tapos na din  naman mga klase namin. Nahuhuli ako sa paglalakad kesa sa tatlong kasama ko. 

 

"Wala naman. Diba sabi mo mag bar hopping tayo? May gagawin ka ba mamaya? Friday naman. Tara?"  -Jetro. 

 

"Ahm. Wala naman. O sige. Sa club eskimo na lang tayo magkita." sagot ko. 

 

"O sige ha. Hihintayin kita dun. Bring your friends na din and i'll bring some of mine para masaya. Bye  ganda! See you!" 

 
Napangiti ako. Kahit kailan talaga bolero si Jetro. "Bye Jet Bolero. See you later!" 

 

Inilagay ko na ulit ang Cp ko sa bag. Pag angat ng tingin ko para hanapin sina Mich ay napatigil ako. 

 

Nakasandal sa isang pader ng room si Kurt at nakatingin sakin. And he's wearing his famous  expressionless emotion. Nakayakap sa kanya ang isang babae na hindi naman si Andrea. Ewan ko kung  sino to. Pero ka-department ko base sa uniform na suot. 

 
Alam kong kita sa mata ko na nasaktan ako sa nakita ko kaya iniiwas ko na kagad ang tingin ko. 

 

Hindi ko na kaya to. 

 

Gusto ko na sya makausap. 

 

Kahit magmukha pa akong tanga. 

 

Pero hindi pa ngayon. 

 

Lumakad na ako at agad ko naman nakita na hinihintay na ako sa di kalayuan ng tatlo. Sympathetic ang  tingin nila sakin. Alam nilang nakita ko si Kurt dahil tanaw pa din naman yun mula dito. 

 
"Tara na." mahina kong sabi. Alam kasi nila na mahal ko pa din hanggang ngayon si Kurt. 

 
Hindi naman yun ganun kabilis mawawala. "Okay lang yan." sabi nila na tinanguan ko lang. Umuna na akong lumakad. 

 

"Gusto nyo sumama mamaya? Bar tayo. Sa club eskimo?" 

 

"Nako pass muna ako ngayon. Pauwi kaming Bulacan ngayon nina Mama." -Claire. 

 

"Ako naman sasamahan ko mga pamangkin ko sa bahay nina Ate. May lakad kasi sila. Ako  

magbabantay." -Pearl. 

 

Si Mich naman tiningnan ko. "Ako? May date sis e." 

 

Nginitian ko sila."Sige. Next time na lang. Papakilala ko pa naman sa inyo yung papable na kaibigan ni  Kuya." 

 

"Ay mas kailangan mo nyan ngayon girl. Sayo na muna sya. Hahahaha!" -Mich. Nagtawanan naman sila  at nag apiran pa. 

 
Natawa na lang din ako. Kung pwede nga lang na ganun. At kung ganun lang din sana kadali na ilipat  ang nararamdaman sa iba. 

 

*@ Club Eskimo* 

 
Nag-eenjoy naman ako kasama ang mga kaibigan ni Jet. Mababait sila. 

 

Umiinom kami ng may tumawag sa Cp ko. "Hello?" malakas na sabi ko. May kaingayan na kasi dito dahil  may mga nasayaw na sa dance floor na mga grupo. 

 

 
"Rian, nasan ka?" -si Mark. 

 

"Club. With Kuya's friend. Bakit?" tanong ko. 

 
"Ah wala naman. Kala ko nasa condo ka lang. Yayayain sana kita lumabas din." sabi nya. 

 
"Ah ganun ba? Sunod ka dito gusto mo?" -ako. Nginitian ko si Raffy na kasama namin. Nagmuwestra  kasi sya na cheers daw kya nginitian ko at itinaas ko ang baso ko. 

 

"Wag na. May sasakyan ka bang dala?Sunduin kita kung wala " ang sweet lang talaga ng lalaking to.  Hahaha 

 

"Yep. So don't bother. Thanks anyway." 

 

"Sige. Basta if anything came up, just call me okay? Ingat ka dyan." 

 

"Copy Sir! Sweet ng bestfriend ko. Sana sayo na lang ako nain-love." hindi ko napigilan sabihin. Nadulas  lang naman ako. 

 

Tumawa sya. Pero base sa pandinig ko, pekeng tawa. "Lasing kana. Kung ano-ano na sinasabi mo." 

 

Natawa na lang din ako. 

 

______ 

 

Mark's POV 

 

"Lasing kana. Kung ano-ano na sinasabi mo." 

 
Narinig ko na lang din na natawa si Rian. 

 

 
"Osige na. Bye na. Ingat ha." na sinagot naman nya na oo daw. "I love you." pero hindi na nya narinig  dahil ini-end call na ni Rian. 

 

 Oo mahal ko sya. Pero wala akong lakas ng loob na sabihin yun sa kanya. 

 

Takot lang ako na masira kung anong meron kami ngayon. 

 

 

 

Nasa condo ni Rian ako ngayon. Nanunuod kami ng movie about sa mag bestfriend na nahulog ang  

loob sa isa't-isa. 

 

"Pano kung mangyari satin yan?" hindi na ako nakatiis na hindi itanong yan sa kanya. Kumbaga inaalam  ko lang kung may pag-asa. 

 
Natawa naman sya. Nakaupo kami sa sofa. Naka-akbay ako sa kanya habang sya naman ay nakasandal  sakin at nakataas ang paa nya sa center table. May hawak syang pringles. 

 
"Ano ka ba!" hinampas sakin yun lata ng pringles. "Wag ka nga mag isip ng kung ano-ano. Ang gay mo  naman para magpa-apekto tayo sa napanuod natin." at tumawa sya ng tumawa. 

 
Nakatingin lang ako sa kanya. Wala palang pag-asa? Ayan nga at tawa lang sya ng tawa sa idea na yun. 

 

 "Huy! Ano na estatwa ka na dyan?" unti-unting nawawala ang ngiti nya. "B-bakit?" 

 

Unti-unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya. "H-hoy! Anong ginagawa mo ha?" lumalayo sya skin.  

"Napikon ka?" 

 

"Gay pala ha." at kiniliti ko sya ng kiniliti. 

 

"Hahaha! T-tama... Hahahaha. N-na! Joke lang yun. Hahaha." kinikiliti ko pa din sya sa tagiliran na pilit  nya naman iniiwasan. 

 

"Walang joke-joke!" Kiniliti ko sya hanggang sa nahulog na sya sa sofa. 

 

 "Aray!" nako mukhang nasaktan ata sya sa pagbagsak. 

 

"Anong masakit?" agad ko naman syang pinuntahan sa carpeted na sahig. 

 

 Hawak nya ang siko nya na hinawakan ko naman kagad. "Masakit ba to?" 

 

 
Dali-dali syang tumayo. "Hahaha. yun ang joke. Hahaha!" binelatan pa ako at tumakbo na sya papasok  sa kwarto. 

 
Napailing na lang ako na natatawa na lang ako. 

 

 Hay pano ko nga ba aaminin sa kanya kung ganito kami diba? 

 
Ipagpapalit ko ba ang kasiyahan namin sa pansarili kong inyensyon? 






 
 
Kaya ayan. Hanggang ngayon hindi ko masabi sa kanya. Pano ko nga din ba aaminin lalo na ngayon na  si Kurt pala ang mahal nya? Hindi pa man ako nagsisimula, talo na kagad. 

 

Kung bakit ba naman kasi hindi na lang ako. 

 
Hinding hindi ko sya sasaktan. 

 
Hinding hindi ako gagawa ng kahit ano para umiyak sya sa sakit. Tears of joy siguro pwede pa. 

 

*End of Mark's POV* 

 

****  

 

15. Part One

Marian's POV

 

 
Haaay. May tama na ako ah? Kasi kung adik kami sa alak ng mga Gaga Girls, mas adik pala tong mga  kasama namin. >__< 

 

 Kaya naman mga bandang 12 ay nagpaalam na ako na uuna na akong umuwi sa kanila. Hanep!  

Mayabang na akong sabihin na mataas ang alcohol tolerance ko, pero natalo ako ah? Hihihi. XD 

 

"Sure ka ba kaya mo pa, ganda?" si Jet. Nasa parking lot na kami ngayon. Pasakay na ako sa kotse ko. 
 

"Oo naman noh. Amats lang naman ng konti e.. Hehe. Anyway, thanks ha? I had so much fun. Hahaha!" - ako. Nakabukas na ang pinto ng kotse ko. 

 

"Okay lang yun. Actually, ako pa nga ang dapat magpasalamat kasi sumama ka pa din e. Next time ulit  ha?" sabi nya. 

 

 

"Oo naman noh. O pano, aalis na ako ha? Ingat kayo dyan. Salamat ulit." hinalikan ko sya sa pisngi at  sumakay na. 

 

 Kinatok nya ang bintana. "Oh?" 

 

 
"Text mo ko kapag nakauwi ka na. Para lang alam ko na safe ka." 

 

 "Sure. Bye." sinarado ko na ang bintana at ini-start na ang engine. 

 

 Habang daan, binuksan ko ang radio. Pero agad kong ini-off ng marinig na mga love songs. Ayoko mag  emo ngayon. 

 

AYOKO. 

 

Dahil tatapusin ko na ang nararamdaman kong ito. 

 

Sa pag alala na yun, lumiko ako sa isang intersection. 

 

Bumaba sa isang building. 

 

 

At nagderecho sa isang floor na bahagyang kinakabahan. 

 

Sana naman magingi okay ang kakalabasan. 

 

*DING* 

 

Tunog ng elevator. Ako lang naman ang sakay kaya andito na ako sa floor ng unit nya. 


Pagtapat ko sa unit nya, nag doorbell ako. 

 

Maya-maya pa naramdaman ko na bumukas na ang pinto. Nakatungo ako kaya paa lang nya ang nakita  ko.. 

 

 

Gosh. Mas nanlalambot ako. :/ 

 

 

*****

 

15.2 

 

Pagtapat ko sa unit nya, nag doorbell ako. 

 

 

Maya-maya pa naramdaman ko na bumukas na ang pinto. Nakatungo ako kaya paa lang nya ang nakita  ko.. 

 

 

Gosh. Mas nanlalambot ako. :/ 

"Anong ginagawa mo dito?" 

 

Tiningnan ko sya. "C-can we talk?" 

 

 "Para san? Umuwi ka na. Lasing ka." aktong sasaraduhan na nya ang pinto. 

 

 

"K-kurt, please." 

 

Naiiyak na ako. The way he looks at me give me shivers. 

 
Tumalikod sya at iniwan na bukas ang pinto. 

 

Kaya naman pumasok na ako. 

 

"Ano ba ang sasabihin mo? Paki bilisan dahil nakakaabala ka na. Matutulog na dapat ako." malamig na  sabi nya. 


Nanatili syang nakatalikod sakin habang ako naman ay nakatayo at tinitingnan ang likod nya. 

 

 

Nangingilid na ang luha ko. 

 

"Kurt.." nilapitan ko sya at niyakap mula sa likod. "I'm sorry I lied." 

 

"Don't you think it's too late for that? At alam ko ng nag sinungaling ka. Sinabi mong mahal mo ako  diba. Pero hindi naman. But it's okay. I don't give a goddamn care. Dahil the feeling's mutual. Kung yan  lang ang sasabihin mo, you can go."
 

Lalong humigpit ang yakap ko sa kanya. "No please.. Alam kong galit ka sakin. But could you please  forgive me? Mahal kita. Totoo yun. I was just jealous that time kaya ko nasabi yun. Pero pinagsisisihan  ko na yun." 

 

Pilit ko syang hinarap sakin. 

 

Iniwas nya ang tingin nya sakin. "Please?" alam ko nakakaawa na ang itsura ko pero wala na akong  pakialam talaga. Mahal ko sya. Mas lalo lang ako magsisisi kapag pinabayaan ko tong ganito lang kami. 

 

 

"Anong akala mo sakin, uto-uto na basta maniniwala?" -Kurt. 

 

 Hinalikan ko sya pero I receive no response. 

 

 

Nang hindi sya nag react bumitaw na ako. "K-kurt..." 

 

"Bakit ka ba ganyan ha, Marian? Tulad nga ng sabi mo, wala lang tayo. We're nothing but fucking  friends. So why do this?" malamig pa din na sabi nya. 

 

"I love you." I said without blinking my eyes. "I'm willing to be your fucking friend again. Basta  makasama lang kita." 

 

May expression sa mukha nya na hindi ko mapangalanan. Kasi biglang nawala din. 

 

 "Bakit? Pano si Jet?" tanong nya. 

 

 "Huh? Si Jet? Wala yun." ako. "Kahit anong gusto mo gagawin ko basta wag lang tayong ganito. Hindi  ko kaya." 

 

Ngumisi sya. "Then prove it. Kiss me. Make me happy." 

 

Natigilan ako. 

 

Pero yun naman sinabi ko ah. 

 

So I kissed him the way I know. At first walang response. 

 

Naghalikan lang kami hanggang iginaya ko sya sa sofa. Unti-unti kong syang hinubadan. 

 

Inulit ko yung mga ginawa ko sa kanya nung huli kaming nagka sama. 

 

 Ilang beses pang naulit yun samin. At isa lang ang napansin ko, hindi na sya katulad ng dati tumugon  sakin. 

 

 And everytime we reached our climax, I always say how much I love him. 

 

Nasa kama na kami ngayon. Kakatapos lang namin. 

 

Nakabalot na ako ng kumot. Kung dati kapag natutulog kami ay nakayakap sya sakin, ngayon ay  nakatalikod sya. 

 

 Hindi ko mapigilan ang hindi mapahikbi. Ngayon ko nararamdaman na sapilitan lang talaga ang lahat. 

 

Pero ginusto ko diba? Kaya tatanggapin ko. 

 

*Kinabukasan* 

 

Nagising ako na wala na sya sa tabi ko. 

 

Nasan kaya yun? iniwan na nya kaya ako? Ibang-iba to nung una akong magising sa silid na to. Kung  nung una nakayakap pa sya sakin ng mahigpit, ngayon naman iniwan nya ako. 

 

 

Maya-maya pa naramdaman ko na may lumabas sa Cr. Nakahinga ako kahit papano dahil nalaman ko na hindi naman pala nya ako iniwan. 

 

 

"Ahm. G-goodmorning." This is the most awkward moment for me. Hindi ko kasi alam kung pano sya  papakitunguhan. 

 

"Goodmorning din." Sagot nya habang sinusuot ang shirt nya. "Ihahatid na kita. May lakad kasi kami ni  Tricia." 

 

Tricia? Sinong Tricia? Bagong babae na naman ba nya? Nakaramdam ako ng sakit. Pero dali-dali kong  iniiwas ang mukha ko para hindi nya makita na tutulo na ang luha ko. Dinampot ko na ang mga damit ko  na nakakalat sa sahig at pumunta ng Cr. 

 

 Pagkabihis ay lumabas na din ng kwarto ako. 

 

Nasa sala ang bag ko kaya dun na lang ako mag susuklay. At magpopolbo ng konti. 

 

 
Gusto ko magsisi na nakalabas kagad ako. 

 

 
Kung nagulat ako na andito sya, mas nagulat naman ang bagong dating. Halata sa mukha nya ang lito. 

 

 
"M-marian? Anong ginagawa mo dito?"  

 

 

"K-kuya Jenrick.." 

 

 

*****

 

16: 

 

"K-kuya Jenrick.." 

 

Nilapitan na kagad ako ni Kuya. "Anong ginagawa mo dito?!" 

 

 "K-kuya." Natatakot ako sa nakikita kong galit ni Kuya. Ngayon ko lang sya nakita na ganito. 

 

"Tinatanong kita, Marian! Anong ginagawa mo dito?" Hinawakan ako ni Kuya sa braso. "At ikaw? Anong  ginawa mo sa pinsan ko?!" si Kurt naman ang binalingan nya. 

 
"K-kuya, walang kasalanan si Kurt dito. Ako mismo ang nagpunta dito." mahina kong sabi. 

 

 "What?! At anong pumasok sa utak mo?!" napatungo ako. 

 
"T-totoo kuya yung sa Subic. Yung sinabi mo sakin na may nakakita kay Kurt na lumabas ng room ko." mas mahina na this time ang boses ko. 

 

 "Tangina! All this time ginagawa nyo to? Kelan pa ha?!" sigaw pa din ni Kuya. 

 

Si Kurt ngayon at nakatayo pa din sa may pinto. Hindi nagsasalita. 

 

"Kelan pa?!" niyugyog ako ni Kuya. 

 

"Matagal-tagal na." sagot ni Kurt. 

 

 "Tarantado ka pala!" susugurin ni Kuya si Kurt pero napigilan ko na kagad. 

 

 Napaiyak na akong niyakap si Kuya. "Please Kuya. Wala syang kasalanan. Ako ang may gusto nito." 

 

 "Sa ginagawa nyo bang yan, nagpo-proteksyon kayo?" umiling ako. 

 
Napamura na naman si Kuya. 

 

"Please, wag si Kurt ang sisihin mo. Akong may kasalanan. I asked for this." 

 

"Anong wala syang kasalanan?! May nangyayari na sa inyo! Anong ikaw lang ang may gusto? Pano kung  mabuntis ka? Papanagutan ka ba ng gagong yan?!" 

 

"K-kuya please. Umuwi na tayo. Sa bahay na natin to pag-usapan." hinihigit ko na sya palabas ng unit ni   Kurt. 

 

"No! Hindi tayo lang dalawa ang mag-uusap about this! Dalawa kayong gumawa nito. Kaya sa ayaw at sa gusto nyo, tatlo tayo na pag-uusapan to!" 

 
 Hindi ko na malaman ang gagawin ko. Kilala ko si Kuya, at alam kong sa pagkakataon na to, hindi ko  sya basta lang madadaan sa paglalambing ko. 

 

"Kuya.." hagulgol na ako ng iyak ko ngayon. "I'm sorry. Pero ako talaga ang may kasalanan. Ako ang nagsabi kay Kurt na --------" 

 

 Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng putulin ni Kurt ang pagsasalita ko. "Anong gusto mong  mangyari? Panagutan ko sya?" 

 

This time hindi ko na napigilan si Kuya dahil masyadong mabibilis ang nangyari. Nakatungo kasi ako na nakaupo sa sofa. Nagulat na lang ako ng makarinig ako ng lagabog sa may pinto. 

 

 "Gago! Anong klaseng tanong yan?! Kaibigan kita! Pero anong ginanti mo sakin ha?" Agad kong pinuntahan si Kuya. Si Kurt naman ay pinapahid ang dugo sa may gilid ng labi nya dahil sa suntok ni  Kuya. " Eto pa ha? Eto pa?! Tarantado!" 

 
"Kuya. Please. Tama na." niyakap ko na sya. Iyak na ako ng iyak. "Please, please, please. Tama na." 

 

Huminga si Kuya ng malalim. Pilit nya na kinakalma ang sarili nya. 

 

"Panagutan mo sya." 

 

Nanlaki ang mata ko. "N-no Kuya. Hindi kailangan." awat ko sa sinasabi nya. 

 

 "At anong gusto mong gawin ha? Hayaan na lang to? Wag ka ngang tanga! Isipin mo nga ang sarili mo! Sakin ka ipinagkatiwala ng magulang mo habang nasa ibang bansa sila. Tapos ano? Papabayaan kita?  Sana inisip mo muna ang sasabihin nila bago ka pumasok sa ganitong katarantaduhan." 

 

Hindi pa rin naman kumukibo si Kurt. Halata na may malalim syang iniisip. 

 
"Ako na ang bahala sa maaring mangyari. Just leave this alone to us, Kuya. Please. Kami na ang mag- uusap ni Kurt." -ako. 

 
"Basta kailangan pakasalan ka nya. Dahil kung hindi, ako ang magsasabi sa parents mo Marian, at sayo  din Kurt. You disapponted me, Marian." Lumabas na si Kuya ng unit ni Kurt. 

 

Mahabang katahimikan ang pumagitna samin. 

 
Hikbi pa din ako ng hikbi. 

 

"Masaya ka na ba? Eto ba ang pinlano mo? Sige, papakasalan kita. Pero isa lang ang masasabi ko  sayo, wag ka umasa na maging asawa ako sayo." at si Kurt naman ang lumabas. 

 
Lalong lumakas ang iyak ko sa narinig ko. 

 
Tangina naman. Hindi ganito ang gusto. ko. Lalo tuloy nagalit sakin si Kurt. Oo at mahal ko sya, pero  hindi ganito. Gusto ko kung papakasalan nya ako, yun ay dahil sa gusto nya. Hindi dahil sa napilitan  lang sya. 

 



Litong-lito ako maghapon. Nandito na ako sa condo ko ngayon. Wala naman akong ginawa kundi ang umiyak ng umiyak. 

 

Hanggang sa naisipan kong tawagan si Mark. 

 

"H-hello, Mark?" hihikbi-hikbi kong sabi. "Mark." 

"Marian? What happened? Bakit ka umiiyak? Nasan ka?" natataranta na sunod-sunod na tanong nya. 

 

"Nandito ako sa condo.*huk* Pumunta ka please." 

 

"Oo. Sige. Hintayin mo ako dyan. Wag ka na umiyak ha?" 

 

"B-bye." 

 
Sya lang ang naisipan ko na makakaintindi sakin ngayon. Sya ang pinaka bestfriend ko diba? Kaya alam  ko na iintindihin nya ako ng walang halong panghuhusga. 

 

 Pagkaraan ng mahigit 30 minutes may nag doorbell na. 

 

Agad ko namang binuksan at ng makita ko na si Mark, niyakap ko kagad sya. 

 

 "Kuya and Kurt are mad at me *huk* ." tonong pagsusumbong ko at humagulgol naman kagad ng iyak. 

 

"Bakit? Anong nangyari ba?" inakay nya ako paupo sa sofa. 

 

"Kuya caught us.*huk* Sa condo ni Kurt." ako na nanatiling nakayakap sa kanya. 

 

"What? Anong ginagawa mo dun?" 

 

"Hindi ko na kasi matiis na hindi kami ayos ni Kurt so *huk* I went to his pad last night. And just this morning, Kuya went there and he saw us. He demanded *huk* Kurt to marry me. Then he left us. And you know *huk* what? Kurt thought that I framed him up. Para mapilitan sya na panagutan ako. But God knows, I did not." Pag ku-kwento ko ng paputol-putol. Mas lumakas na naman ang iyak ko. 

 

Natahimik si Mark. 

 

Matagal syang hindi umimik na tanging iyak ko lang ang maririnig dito. Hinihimas-himas lang nya ang likod ko. 

 

"Mark, I don't know what to do anymore.*huk* Ayokong pilitin si Kurt. Pero nagbanta na si Kuya na sasabihin daw nya to sa parents namin ni Kurt." 

 
"I-i don't know." mahinang sabi ni Mark. "Stop crying. Alam mong pinaka-ayoko ay ang makitang umiiyak ka. I'll talk to Jenrick." 

 

"Please do that. I'm begging Mark. Don't let him tell this to mom and dad. Alam mo na isasama nila ako  sa Paris once na malaman nila na kung ano-anong ginagawa kong kalokohan. Though hindi naman to kalokohan. Mahal ko lang talaga sya. Mahal na mahal na mahal." 

 

 "Magpahinga ka na muna. Kumain ka na ba?" 

 

Umiling ako. Wala pa akong kinakain na kahit ano ngayong maghapon to think na gabi na. And I don't  have any idea kung anong oras na ngayon. 

 

"Halika na muna sa kwarto mo. Mahiga ka na muna dun. Ipagluluto kita." inakay nya ako papasok sa kwarto ko. Nahiga naman ako at kinumutan nya. 

 

"Kausapin mo si Kuya ha?" sabi ko. 

 

"Oo. Umidlip ka na muna. Gigisingin na lang muna kita kapag nakaluto na ako." Hinalikan nya ako sa  noo at iniwan na muna para mag luto. 

 

_______ 


Mark's POV

 

Matapos kong mapakain si Rian ay pinatulog ko na muna sya. Hindi ko iniwan hanggang hindi sya nakakatulog. 

 

 Sa nalaman ko, hindi ko napigilan na hindi masaktan sa nalaman. Ganun pala nya ka-mahal talaga si Kurt  na mas iniintindi pa nya ito kesa sa sarili nya? 

 

Hindi ko tuloy napigilan na hindi masipa ang gulong ng kotse ko. "Aaaaaah! Fuck you, Kurt Ian  Bermudez! Fuck you for hurting her this bad!" patuloy kong sinisipa ang gulong. Kahit lalaki ako, hindi  ko napigilan na hindi mapaluha ngayong naalala ko ang itsura ni Rian kanina. She looked so devastated.  So wasted. Unti-unti akong napaupo sa gilid. I love her so much that it hurts so bad to see her like that.  

 

 Sinubukan ko na tawagan si Jenrick. "Pare, can we meet? San ka ba ngayon? It's about Rian." nang  sinabi ni Jenrick na magkita na lang kami sa isang coffee shop ngayon, agad akong sumakay ng kotse  ko at pinaharurot yun. 

 

@ Coffee Shop nearby... 

 
Nandun na si Jenrick ng dumating ako. Nasa bandang dulo sya. Dun sa parte na wala masyadong tao.  Alam nya kasi na seryoso ang pag-uusapan namin. Napatingala naman sya sakin ng maramdaman ang  presensya ko.  

Naupo ako sa harap nya. 

 
"If you're here para baguhin ang desisyon ko, wala ka ng magagawa. I made up my mind. At alam ko na concern ka sa pinsan ko dahil pareho lang syang mahalaga sakin. Alam mo kung gano ko sya pinoprotektahan. Higit pa sa tunay na magkapatid ang turingan namin. At pareho lang na ayaw natin na maagrabyado sya." sabi nya. Tinawag nya ang waiter at umorder ng dalawang kape. 

 
"Pero ayaw ni Rian. Nakausap ko sya. Hanggang ngayon, iyak pa din sya ng iyak. Mas nasasaktan lang sya sa mga nangyayari." sagot ko naman sa kanya na nakatingin sa mata nya. 

 
Umiwas ng tingin sakin si Jenrick. "I know what's best for her. Pano kung mabuntis sya?" galit na sabi  nito. 

 

"Papanagutan ko sya." Agad naman nabaling ang tingin nya sakin. 


"Papanagutan?! Alam mo ba ang sinasabi mo? Papanagutan  mo ang hindi naman sayo?" malakas na sabi nya. 

 

 "Oo. Dahil mahal ko sya." natigilan naman si Jenrick sa narinig. "Mahal ko sya higit pa sa kaibigan. Kaya hindi ko sya papabayaan." 

 
"Hindi ko din naman sya papabayaan kaya nga gusto ko matuto sya sa ginawa nyang ito. At hindi tama  na dumi ng iba ay ang ikaw ang maglilinis. Oo at mahal mo sya, pero mali pa din." 

 
"Hindi sya mahal ni Kurt. Masasaktan lang sya ng paulit-ulit ni Kurt. Hahayaan mo ba yun?" 

 

"Alam ko ang ginagawa ko. At alam ko na ito ang mas makakabuti sa kanila. Lalo na kay Rian." sabi nya, 

 

"Hindi mo alam. Pano kung lalong mapahamak si Rian?" ako. 

 
"Alam mong yan ang pinaka-huling bagay na gusto ko." 

 

*End of Mark's POV* 

 

 ____________ 

 
Marian's POV 

 

Isang linggo na ang nakakalipas. 

 
Lunes ngayon. At nasan kami? Wala kami sa campus ngayon. Pare-pareho kaming absent. 

 

Ako, si Mich, Claire, Pearl. 

 

Absent din sa trabaho si Kuya. Sa company ng pamilya namin sya nagtatrabaho as a OIC for Operations  ng DLVega Corp. 

 

at si Kurt. 

 
Dapat masaya ako ngayon kasi araw ng kasal ko e. Pero hindi ko magawang makaramdam man lang ng saya. 

 


 

 

Dumating sa condo ko si Kurt few days ago. 

 

"Pumunta ako dito para sabihin sayo na pumayag na ako sa gusto ng Kuya mo. Kung planado nyo to,  ayan. Panalo na kayo. Sabihin nyo lang sakin kung kelan ang kasal. At asahan nyo na pupunta ako." 

 

Nagulat ako. "No. You don't have to do this. Kakausapin ko ulit si Kuya. Aayusin ko to. Alam ko naman  na papayag din si Kuya na hindi na kailangan umabot sa ganito." 

 
"Ayan na nga e. Pumayag na ako. Ano pang gusto mo? Na hingin ko na pakasalan mo ako with matching romantic dinner and a stunning diamond ring?" sarcastic na sabi nya. 

 
Nangilid na naman ang luha ko. Ganun na ba talaga ang tingin nya sakin? 

 
"Pero tulad ng sinabi ko, wag ka mag eexpect na maging asawa ako sayo." yun lang at iniwan na nya  ako. "Apelyido ko lang ang makukuha mo. Pero hinding hindi ako." 

 
Napatulala na lang ako. 

 
Hanggang sa napaiyak na ako ng tuluyan. 

 

 


 

 Kaya sa palagay nyo ba may dahilan ako para maging masaya ngayon? Wala naman diba? 

 

Oo at magiging asawa ko sya. Pero hanggang sa papel lang. 

 *****

--MissWitty <3

His Bedmate Chapters 11-13



His Bedmate Chapters 11-13

 

Pumunta kami sa isang resto para magbreakfast. 

 I chose a heavy meal. Pasensya gutom lang. Hehe napagod kagabi e.. :PP 

 
"Bilisan mo dyan. Ang bagal mo. 7:30 na oh." 

 

Napasimangot naman ako. "Oo na nga po." 

 
After namin kumain nagpunta na kami sa dalampasigan. Sasakay kasi kami sa bangka e. Yehey! I always do love nature and seas! ;) 

 

Nagulat pa ako ng pagdating namin ay andun na din si Kurt. 

 

 Tiningnan ko naman sya na parang sinasabi na anong ginagawa nya dito. Nagkibit balikat lang naman  

sya. 

 

"Oh pare. Buti nakasama ka. Sabi mo kasi hindi ka sigurado diba?" -si Kuya. 

 

"Ginising ng maaga kasi ako e." -sagot naman nya habang nakatingin sakin. 

 

Umiwas na lang ako. Kinuha ko DSLR ko kay Kuya at nagkunwaring pinipicture-an ang view. 

 

"Ah honey, tara na. Sakay ka na." 

 

Tumango naman ako at sumakay na. Inaalalayan naman ako ni Kuya. 

 

Mga 10 kami ngayon. Kasama si Jetro at iba pa.  Pero may humabol pa. Putapete! Bwisit! 

 
Yung babaeng nakita ko na nakayakap kay Kurt kahapon. At ngayon ko lang din naisip na sya din yung  

babaeng nakasalubong namin sa condo ni Kurt. 

 

 "Babe!" Agad namang tumabi kay Kurt si Hipon. Hindi naman sya pinansin ni Kurt. 

 

"San ka natulog? Katok ako ng katok sa room mo wala ka naman." maarte pang sabi nito. 

 

Tumingin naman sakin si Kurt. "Somewhere else." 

 

Alam kong narinig din ni Kuya yun kasi napatingin din sya kay Kurt. Tas nung ramdam ko na titingin na  

din sakin si Kuya, iniiwas ko na ang tingin ko kay Kurt. 

 

 Sakto naman na may tumabi sakin. Si Jetro. "Hello, Marian. Ganda mo pa din kahit halatang puyat ka  

ah." na sinuklian ko na lang ng ngiti. 

 
Tahimik ako buong byahe at pasimple lang na binabantayan sina Kurt at Hipon. Paminsan-minsan lang  

din ako umiimik kapag tinatanong nina Kuya at Jetro. Napansin nga din ni Kuya na bakit ang tahimik ko  

daw, sabi ko na lang masakit ulo ko. Na totoo naman kasi inaantok pa ako. 

 

Pagkarating dun, napahanga kami sa nakita. Ang ganda. 

 

Napaka-pino ng buhangin tas ang linis ng tubig. Nagkukukay blue-green na nga e. 

 

May mini hotel din pala dito tas mga kiosk. Mas marami din palang water activities dito.  

Snorkeling, scuba diving, banana boating at marami pang iba.Pwede nga din mag wall climbing at zip  

line sa kabilang part nitong island.Simply fabolous. 

 

 Pansamantala na nawala sa isip ko sina Kurt. Kumuha ako ng kumuha ng pictures. 

 
Sa kakakuha ko ng picture, hindi ko namalayan na nahiwalay na pala ako sa kanila. Pag lingon ko, hindi  

ko na sila makita. T_T 

 

 Kaya naman binalikan ko yung sa tingin ko ay pinanggalingan ko. 

 

Nakita ko naman na takbong-takbo palapit sakin si Jetro. "Kanina ka pa namin hinahanap. San ka ba  

galing?" 

 

"Ha? Para saglit lang naman. Tingnan mo andami ko pictures! Hahaha. Ang ganda pala dito!" excited  

ko pang pinakita sa kanya. 

 
"Anong saglit lang? E isang oras ka na hinahanap." - sya. 

"Hala talaga? Anong sabi ni Kuya?" nagulat ako na ganun na pala katagal akong wala? Masyado akong  

nalibang ah. :/ 

 

"Nag aalala. Alam daw nya kasi kasunod ka lang namin. Nawala ka nalang basta." 

 

Nag alala naman ako. "Ay sya tara na. Baka magalit na si Kuya e." hinila ko sya sa kamay para  

makatakbo. 

 

Kaya naman takbong takbo kami hanggang makarating sa isang nipa hut. Lahat sila nakatingin samin.  

Including Kurt. At bumaba pa ang tingin nya sa kamay namin ni Jetro na magka-hawak pa pala. Agad ko  

namang nabitiwan ang kamay ni Jetro. 

 

"Where have you been, Marian!" -sigaw ni Kuya. OA ha. Para 1hour.lang e. 

 

"Naglibot-libot lang, honey." ginamitan ko sya ng malambing kong tono para wag na nya ako pagalitan.  

:D para-paraan. Oyeah! 

 

Konting sermon lang ang binigay nya. Buti na lang. :PP 

 
Maghapon kaming nagtampisaw lang sa dagat, at sinubukan namin lahat ng activities dito. Pinaka da  

best ay ang scuba diving at zipline. 

 

Maghapon din akong inis na inis. Pano ba naman maghapon ng kadikit ni Kurt si Hipon! Grrrrr. 

 
Mga 4:00Pm na at nakahiga na lang ako sa isang chair sa may dalampasigan at napapayungan ng  

payong. Malamang payong nga. :DD 

 
Hindi ko alam na nakatulog na ako. Nagising na lang ako na tinatapik na ako ni Jetro. "Meryenda ka  

muna." may dala syang pie at juice. 

 

Bumangon naman ako. Yan medyo tuyo na ako. Nag swimming kasi kami at naka two piece lang ako. Si  

Kuya kasi biglang nawala e sya ang nagtabi ng cam at cover ko. Kaya eto ako ngayon lang suot ko. 

 

 Kinuha ko inaabot nya. "Thanks." 

 

"Ah, Rian. Pwede ba tayo mag hang out kapag nasa Manila na ulit tayo?" 

 

"Oo naman. Just text me. Bar hopping naman tayo." ako tas tawanan kami. Sa buong maghapon, si  

Jetro ang kasama ko. At masasabi ko na mabait naman sya. Hindi din naman sya nag tatake advantage  

sakin. Kaya palagay na loob ko sa kanya. 

 
Pagkakain namin, bumalik na kami sa nipa hut ng nagtatawanan pa. Kulit din kasi ng isang to e. Parang  

si Mark lang. Bigla ko tuloy namiss ang lalaking yun. 

 

Kumpleto na pala sila. Paalis na kasi kami dahil nag didilim na. 

 

Malamig na naman ang paraan ng pagtingin sakin ni Kurt. 

 
Ano na naman ba ang ginawa ko? 

 

**** 

 

12: 

 

Kurt's POV: 


"Hi readers! Kumusta kayo?" -Kurt. 

 

Naiinis ako kay Marian. 

 

End of Kurt's POV 

 

(MissWitty's Note: Huh? Yun lang masasabi mo, Kurt? Ay kainaman naman. Napaka unti! Yun na yun  

naba talaga yun?? Ayy kung dika lang gwapo e. Hihihihi :PP) 

 

 De joke lang. ang POV ko ay medyo maikli na medyo mahaba. Kasing haba ng.... Ahm. Sakin? Hahaha.  

Oo kasing haba ng aking ano.. Yung sintas ng sapatos. Anong iniisip nyo ha? Hehe. 

 

 

Tigas talaga ng ulo ng Marian na yun. Tsk. 

 Kaninang umaga wala naman akong balak na sumama sa island hopping na yan. Mas gusto ko pa  

matulog. 

 
Hanggang ngayon hindi ko alam na kayang gawin ni Marian yung mga ginawa nya kagabi. Sa totoo lang,  

nasiyahan ako. She satisfied me. Ang hindi ko lang napaghandaan ay ang pagsasabi nya na mahal nya  

ako. Nagulat talaga ako. 

 

At nainis din. Pero mas lamang ang gulat. Mahal nya ako? Pano yung boyfriend nya? Kaya salamat lang  

ang nasabi ko. Pero nalinawan naman kagad ako na yung honey na tinatawag nya ay si Jenrick pala.  

Laking tanga ko talaga! 

 

Nung nagbihis sya at nakita kong naka ganun na naman syang damit, napag desisyunan kong sumama  

sa kanila. Tutal niyayaya naman ako ni Jenrick. 

 
Hindi ko alam ang pakiramdam na to. Hindi ko maipaliwanag. Basta isa lang ang alam ko, ayokong may  

nalapit sa kanyang iba. 

 

Lalo na si Jetro


*End of Kurt's POV.* 

 

__________ 

 

Marian's POV 

 

Pagbalik namin ng resort, nag derecho ako sa kwarto ko para mag shower. 

 

Hmmm. Freshness. 

 

Dahil sabi naman ni Kuya kakatukin na lang nya ako dito kapag magdi-dinner na kami, nagpunta na lang  

ako sa veranda. Makapaf pahangin muna. 

 

 Ang sarap naman ng hangin. Ang ganda din pala ng view mula dito. Tanaw ang dagat. May mangilan- 

ngilan pa ngang naglalakad. May grupo din na nagbo-bonfire. 

 
Nagulat ako na may kasamang inis din ng matanawan kong naglalakad sina Kurt kasama si hipon at  

tatlong iba pa. 

 

Tarantadong to. Hindi na humiwalay kay hipon ah. Bwisit! 

 
Kita ko pa ng pumulupot si  Hipon kay Kurt.


Naramdaman yata ni Kurt na may nagmamasid sa kanya kaya lumingon-lingon sya hanggang mapatingin  

sya sa side ko. 

 
Kitang kita ko ng ngumisi sya. Kaya naman nginisian ko na lang din. Ganyanan pala ha? 

 

 

 

 

*@ CocoClub* 

 

Pagkatapos namin maghapunan dito namin napag pasyahan ni Kuya na magpalipas muna ng oras.  

Maaga din naman kaming aakyat kasi mamayang madaling araw uuwi nadin kami. 

 

Sumunod samin dito sina France, Jetro, apat pang iba. 

 
Dahil gusto ko mag enjoy ngayon, uminom ako. Nang magyaya sila na sumayaw sa dance floor,  

sumama ako. 

 
Sayawan kami ng sayawan lang. Tawanan Kulitan. Inom din ng inom. Nawala na nga din sa paligid si  

Kuya at France. Baka nanchi-chix. Yun daw kasi gagawin nila. 

 

 Dahil padami ng padami ang naiinom namin, nagiging wild na din kami. Sayaw kami ng magagaslaw. 

 

Nagsesexy dance kami nina Jetro ng may biglang humila sakin. 

 

Kinaladkad ako palabas ng club. 

 
Ay pocha. Ang sakit ng hawak sakin ha. At nahihilo ako lalo. (@_@) 

 

"Talaga bang hindi ka titino?" galit na sinigawan ko ni Kurt. 

 

Nginitian ko lang sya at hinaplos ang pisngi. "Bakit? Wala naman ako ginagawang masama ah?" 

 

"Bullshit! Anong walang ginagawa??!" hinawakan nya ako sa kamay at hinila ulit. This time papunta na sa  

kwarto ko. 

 

"A-aray! Ano ba! Nasasaktan ako!" Hinahampas ko sya sa braso para pigilan ang pagkaladkad nya. 

 
Hindi nya ako pinansin. 

 

Hanggang makarating kami sa kwarto ay sinisigawan ko sya pero hindi nya ako iniintindi. 

 
Pabalibag nya akong binitiwan sa kama. 

 
"Ano bang problema mo?!" -ako. Naiirita na din ako sa kanya..Sinigawan ko sya. 

 
"Ikaw ang problema ko!" mas malakas na sigaw nya. "Hindi mo ba naisip ang ginagawa mo kanina dun  

ha? Pano kung hindi ako dumating? Halos bastusin ka na ng mga lalaki dun ah? Gustong gusto mo  

naman!" 

 
"Anong gusto ko? Tanga ka ba? Nakita mo ba na nagsasayaw lang naman kami! Anong masama dun  

ha?" sigaw ko din. Hindi ako papatalo sa palakasan ng boses sa kanya. Anong akala nya? 

 
"Sayaw na halos halikan at hawakan ka na nila kung saan-saan!" palakad lakad sya sa maliit na space  

nitong kwarto. 

 
"Anong sinasabi mo?Hindi yan ang nangyayari kanina!" 

 
"Hindi? Kaya pala iba yung nakita ko kanina!" mas lumalakas yata ang boses nya kapag nasagot ako. :/ 
Kaya napikon na ako. Hindi ako sanay na sinisigawan ng ganito. "E ano naman?! Hindi naman tayo diba?  

Wala kang pakialam kung ganun nga. Kahit makipag halikan ako sa kanila, kahit magpahawak ako sa  

kanila! Wala kang pakialam! Ikaw nga sine-sex ako diba? Samantalang yung iba, ganun lang nagagalit ka  

na? Takte! Wag kang sakim! Hindi ako sayo baka nakakalimutan mo? We're nothing but fucking friends!" 

 
Hindi ko alam kung san mga nanggaling yung mga salitang yun. Pero kabaliktaran nun ang mga gusto  

ko talaga sabihin. 

 

"Hindi totoo na sinabi mong mahal mo ako?" mahinang sabi nya. Hindi ko napansin na nag iba na pala  

ang expression nya. Na malumanay na ang paraan ng pagtatanong nya. 

 

"Hindi! Nadala lang ako nung gabing 'yun!" naisagot ko ng hindi nag iisip. 

 

 Pero biglang gusto ko na kagad bawiin ng mapag isip-isip ko ang sinagot ko. 

 

 Gusto ko sabihin na nagseselos ako sa mga nakita ko kanina. :( Na gusto ko lang ipakita sa sarili ko na  

kaya ko din ang saktan sya kung pwede. :( 

 

 Halatang natigilan sya sa mga sinabi ko. Kita ko sa expression ng mata nya ang gulat na napalitan ng  

pagkalito tas naging sakit? Tama ba na nasaktan ko sya? Pero agad nawala yun at napalitan ng galit.  

Hanggang sa maging malamig na ulit ang paraan ng pagtingin nya sa akin. 

 
"Oo nga pala. Nakalimutan ko. Salamat sa pagpapa-alala, my fucking friend." yun lang at lumabas na  

sya. 

 

The moment when he closes the door, tears fell from my eyes. Hanggang sa napahagulgol na lang ako. 

 

Ang tanga ko para sabihin lahat ng yun. Nagpadalos dalos ako sa mga sinabi ko. Sh*t talaga! 

 

 Nakatulugan ko na ang pag iyak. 

 

 

**** 

 

13: 

 Nasa campus na ako ngayon, kakarating ko lang. 

 

 Nung madaling araw na umalis kaming Subic, palihim ko syang hinanap. Halos kasabayan lang din namin  

kasi umalis yung ibang kasama namin. 

 
At si Kurt? Hindi ko alam. Hindi ko sya nakita nun. 

 
Ilang araw ko na din syang hindi nakikita. Nang minsan pa nga na makasalubong ko sina Vin, hinanap ko  

sya pero hindi daw pumasok. 

 

 Alam kong mali ako sa mga sinabi ko. Pero nadala lang ako ng selos. Oo at alam kong wala kaming  

relasyon, pero diba ang pagseselos hindi kailangan ng karapatan? Kusa mo mararamdaman yun kapag  

mahal o gusto mo ang isang tao. 

 
And in my case, alam nyong mahal na mahal ko si Kurt. 

 
Posible din kaya na mahal nya ako? The way he reacted that night was a proof that he might have  

something for me. 

 

 Could it possibly be love? 

 

 Mahirap umasa. 

 

 Pero gusto ko makausap si Kurt. Gusto ko magpaliwanag. 

 
Ilang araw na din naman akong lutang. Parang wala sa sarili. Pinipilit nga ako ng Gaga Girls kung anong  

nangyari pero sabi ko iku-kwento ko din sa kanila kapag kaya ko na. At nirespeto naman nila yun. Pilit na  

lang nila akong pinapasaya kapag natutulala ako minsan. 

 

 Kailangan ko na makausap si Kurt. Para hindi na ako gabi-gabing umiiyak kapag iniisip ko ang nangyari  

ng huling gabi namin sa Subic. 

 

 
Pero mukhang hindi na kailangan.... 

 

 Naglalakad ako papuntang cafeteria ng... 

 

"Oh well, Hon, look who's here!" sabi ng isang boses kaya naman napalingon ako. 

 

 At nakita ko na si Andrea at Kurt. Nakakapit sa braso nya si Andrea na mukha namang napagsampal ng  

sampung demonyo dahil sa kapal ng blush on. Kasama nila ang mga barkada ni Kurt. Hindi ko na sana papansinin at itutuloy ko na sana ang paglakad ko ng matigilan ako sa sinabi ni  

Andrea. "Ano Miss Dela Vega, Diba tama ako? Pag pinagsawaan ka ni Kurt, iiwan ka na lang din nya at  

babalikan ako." 

 

 Nakakakuha na naman kami ng atensyon ng ibang mga estudyante. Eto pa naman ang pinaka ayoko. :/ 

 

 Tingnan ko si Kurt, umaasa ako na katulad nung una na ipagtatanggol nya ako. Pero nakatingin lang sya  

sakin at mukhang walang balak na ipagtanggol ako. Blangko ang expression ng mukha at malamig ang  

paraan ng pagtingin nya. 

 

 "Ano? hindi ka makaimik dyan?" si Andrea. "Kawawa ka naman. Napabilang ka lang din sa pinaglaruan  

ng Kurt ko. How was it?" at nginitian pa ako ng nakakaloko. 

 

 Sya naman ang tiningnan ko. Ayokong magpaapi. Lalong ayoko na mangyari yun sa harap ni Kurt. Pinilit  

kong ipakita na wala ding expression ang mukha ko. Na matatag ako at walang paki sa nangyayari. 

 

 Nag chin up ako. "It was pure fun. Oo sayo na nga sya. Tutal sawa na din naman ako sa kanya e." lumakas  

tuloy lalo ang kanina pang nagsimulang bulungan dahil sa sinabi ko. "At kung tapos na samin ang kahit  

na ano ni Kurt, tinanggap ko. Hindi mo katulad na akala mo sardinas na pilit isinisiksik ang sarili. He's all  

yours for all I care." 

 

 Nakalapit naman kagad sakin si Andrea at tangkang sasampalin ako pero nahawakan ko kagad ang  

kamay nya. "Don't you ever dare. Dahil wala kang karapatan na dungisan ang mukha ko at itulad sa  

pagmumukha mo na totally damaged na. Pinipilit na lang takpan ng make-up." nanlaki ang mata nya. 

 
"What?! You bit---" hindi ko na sya hinayaan na tapusin. 

 

 "Yeah I'm a bitch. And don't you ever try to mess up with a bitch. Dahil baka hindi mo kayanin."  

pabalibag kong binitiwan ang kamay nya at lumakad palayo. 

 
Narinig ko naman ng nag iinarteng nagsumbong sya kay Kurt. 

 

 At kung anong reaction ni Kurt? Wala akong paki. 
 

Dahil ngayon, nasagot na ang mga tanong ko. Hindi na ako gustong makausap ni Kurt. At wala na syang  

pakialam sakin. 

 

 Pumasok ako ng cafeteria as if nothing happened. 

 
Sinalubong naman ako ng Gaga Girls. 

 

 "Wooooh! Galing!" - Claire 

 

 "Yey! Yan si Marian! " - sigaw naman ni Pearl at nilingon pa ang mga estudyante na nakatingin samin.  

"Galing noh?" 

 
"Yessss! Attention whore talaga yang si Andrea! Buti na lang kinawawa mo, Bru!" -Mich. 

 
Para pa silang bata na nagtatalon. 

 
"Heh! Tumigil nga kayo." hindi ngumingiting sabi ko. Hindi ko kasi magawang matuwa sa nangyari. 

 

 Dahil hindi naman ako ang panalo. 

 

Si Andrea pa din. 

 

Dahil nasa kanya si Kurt. 

 

 Nahalata naman yata nila na hindi ako nasisiyahan kaya tumigil na din sila. 

 
"Okay ka lang ba?" -Pearl. Hinawakan pa ako sa kamay. 

 
Iginaya naman ako ni Claire paupo sa mesa na ino-occupy nila. 

 
Tinabihan naman kagad ako ni Mich. Sa mga ganitong pagkakataon, maasahan pa din naman na ang  

kaseryosohan ng babaeng to. 

 
"Anong nangyari?" -Mich. 

 

Umiling lang ako at tumungo. Nangingilid na kasi ang luha ko. 

 
"Anong wala? You can tell us everything diba?" -Claire. 

 
"Bakit nga ba kayo naging ganun ni Kurt? Hindi ka na nya pinagtatanggol." -Pearl. 

 

 "Buntis ka ba kaya ka nya nilayuan?!" -Mich. 

 

Nanlaki ang mata ko. Buntis??! 

 

 Syempre hindi. Pero hindi pa nga ako dinadatnan ng mens na dapat ay ngayong linggong to. Baka na-late lang. 

 

"Buntis ka??!" sila yan. Pero sa mahinang boses lang. Dahil alam nila na maraming makakarinig kapag  

sinigaw nila. 

 

 
Umiling ako. "Hindi ah!" tumingin ako sa orasan ko at nakitang malapit na ang sunod na klase. Pinahid  

ko ang gilid ng mata ko. 

 

 "Tara na. Male-late na tayo." sabay tayo ako. 

 

 

"Eeeeh! Mamaya na! mag ku-kwento ka pa e!" -si Mich. May pagpadyak pa ng paa. 

 

 "Mamaya na. Sa condo ko na kayo matulog. Iku-kwento ko lahat." ako. Pilit kong tinatagan ang sarili ko  

kahit gusto ko ng humagulgol ng iyak. 

 
Hindi ngayon ang tamang oras at lugar para dun. Ayokong makita nila na mahina ako. 

 

Pagkatapos ng mga klase namin, sumama na nga sila pauwi. Dumaan lang kami sa isang resto para  

mag take out ng mga makakain. Wag na daw mag luto. Abala lang yun sa pagchi-chikahan. 

 

 Kaya paguwi namin, 

 

 "Oh ano na?" -si Pearl. Mga hindi sila atat noh? XD 

 

 Nag derecho akong kwarto para magbihis. Sumunod naman sila. 

 

 "Yun nga. I got Kurt mad at me." sabi ko habang sinusuot ang short ko. Sanay naman ako mag bihis sa  

harap nila. Sa tagal na naming magkakasama, at madalas mag-overnight sa bahay ng bawat isa, sino pa  

ba naman ang hindi masasanay diba? 

 

"Bakit?" -Mich 

 
"What exactly happened?" -Claire. 

 

 Humarap ako sa kanila. Magsusuot na sana ako ng damit. 

 

"Ang dami na nyang kasa----" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng lumapit si Pearl sakin. 

 

"Is that love bites?" sabi nya ng nakaturo sa may dibdib ko. Nagtayuan naman sa kama ko sina Mich at  

Claire at lumapit din samin. 

 

 "H-ha? Ah." ako. Hindi ko malaman isasagot ko. Nahihiya ako. >//////< 

 

"Aha! Oo nga ano. At sa may dibdib mo pa! Ibang klase naman si Kurt! -Mich. 

 

Lalo ako nahiya. Hindi pa din pala nawawala yung mga marks. :/ 

 

 Tumalikod ako sa kanila. At sinuot na ang sando ko. Sa bahay lang naman kaya ayos na to. 

 
"Oo na. Gawa to ni Kurt." nahihiya kong sagot. 

 
"Wow! Grabe! Kelan pa yan?" 

 

 Hinarap ko na ulit sila. "Nung isang gabi." 

 

 "Naman naman! Ang dalas nyan ha. Baka naman mabuntis ka ni Kurt? Nagamit ba kayo ng proteksyon?"  

-Claire. 

 
Umalis ako sa harap nila at pumuntang kama. Nahiga ako dun. 

 
Tumabi naman sakin si Mich at Claire habang si Pearl ay hinila ang isang upuan at dun sya pumuwesto. 

 

 "Hindi. Pero malabo naman akong mabuntis nya. Alam nyo naman na ang mga katulad ni Kurt maingat  

pagdating sa ganyang bagay." 

 

 "Oh kwento mo na ang nangyari! Bakit nagalit sayo?" si Mich na pinopoke pa ang tagiliran ko. 

 

"Hayaan nyo sya. Kung tutuusin ako pa dapat ang magalit sa kanya. Sinabihan nya ako na basta-basta  

pumapatol kung kanino. Katulad dun sa kaibigan nya. Akala nya sumama ako kay Mick nung sinama nya  

ako sa party ng kaibigan nya." ako. Blangko ang expression ng mukha ko kung titingnan. Pero deep  

inside, nasasaktan ako pag naalala ko yung mga masasakit na sinabi nya sakin. 

 

Pilit kong binabalewala ang mga sinabi nya. Ginusto ko to, right? So tanggapin ko dapat ang mga  

mangyayari, iisipin, at sakit. 

 
Sino nga ba ang matinong babae na gagawin ang mga ginawa ko sa kanya? Una na ang pag payag na  

may mangyari samin. 

 

 Nagulat naman sila. "Talaga? Oh tapos anong nangyari sa Subic?" At knuwento ko nga yung nangyari ng gabing yun. 

 
Natapos ang kwento ko sa kanila ay mukhang shocked pa din sila. Nanatili naman akong nakahiga. Buti  

na lang habang nagku-kwento napigilan ko ang pag-iyak. 

 

 Tama na siguro ang ilang gabing pag-iyak. 

 

"Bruha ka! Napaka-slow mo!" sigaw ni Claire ng makabawi sa shock. 

 

Napatingin ako sa kanya. 

 
"Oo nga. Bobita ka!" -Mich. Nagsalita ang matalino. :/ 

 

 "Ha? Sinasabi nyo dyan?" takang tanong ko naman. 

 

 "Nagseselos sya!" sabay-sabay pa silang tatlo na sumigaw. 

 

Aaaaaaah! Nakakabingi! =____= 

 

"Nagseselos?" ako. 

 

"Oo! Pinoprotektakahan kasi nya ang akala nya ay sa kanya. Kanya ka na diba? Don't tell us, naniwala  

ka na wala ka lang talaga sa kanya? Girl! Alam mo na hindi. Yung pagtatanggol pa lang nya sayo ay  

proof na mahalaga ka sa kanya." -Pearl. 

 

Natawa naman ako ng mapait. Ako mahalaga kay Kurt? Kapag nasa kama kami sguro, oo. 

 
"Hindi yan. Ano ba kayo? Wag kasi kayo basa ng basa ng mga kwento sa wattpad. Hindi naman lahat  

ganun ang madalas na mangyari e." ako 

 

 "Hindi yan! Trust us. Mahalaga ka sa kanya." -Claire. 

 

"Hindi yan. Wag tayong umasa sa mali, girls." ako. Unti-unti ng tumutulo ang luha ko. "Masakit ang  

umasa sa hindi naman totoo. Dahil mas masakit lang ang disappointments." at tuluyan ng nabasag ang  

boses ko. 

 

Nung nakita nila na naiyak na ako, niyakap na lang nila ako. Si Pearl naman ay tumayo sa pagkakaupo  

nya at tumabi na din samin. Nagyakapan na kami. 

 

 
Napahagulgol na ako. Hindi nga pala ako nag-iisa. Andito ang mga kaibigan ko na alam kong karamay  

ko sa mga ganitong pagkakataon. Hindi na nila kailangan pa mag salita ng kung ano-anong comforting  

words dahil presensya pa lang nila ay sapat na. Alam kong sila, mahal nila ako. 

 

Nag-iiyakan na kami ng biglang may mag-doorbell. 

 

 Sumikdo ang dibdib ko. Umaasa ba ako na si Kurt yun? 

 

 Nah. Malamang hindi. T_T 

 

 Tumayo ako at pinahid ang luha ko. Dumampot na din ako ng tissue para suminga. 

 

"Ako na ang magbubukas." -si Claire. Tumayo na din naman sila Pearl at Mich. 

 
"Lumabas ka na ha, Rian. Ihahanda na namin ang pagkain. Tapos movie marathon tayo." at lumabas na  

din sila. 

 

Naiwan ako mag-isa dito. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang sinabi nila. 

 

 
Posible nga kaya na kahit papano, mahalaga ako kay Kurt? 

 

 

 Kung magpapaka-totoo lang ako, alam ko sa sarili ko na hindi ko pa din kaya ang bumitaw sa kanya.  

Mahal na mahal ko sya. Sobra-sobra. 

 

 Ilang sandali pa, sumunod na din ako sa kanila palabas. Nagulat pa ako ng makita ko si Mark. 

 

"A-anong ginagawa mo dito?" 

 

Agad naman akong nilapitan ni Mark. "Umiyak ka ba?" 

 
Kaya naman iniiwas ko ang mukha ko. "H-hindi. May nilinis lang ako sa loob, at napuwing ako." pag  

sisinungaling ko. 

 

"Bakit ka nga ba andito, Marky?" pag sinigit ni Mich. Alam ko na iniiba lang nya ang usapan.  

Nagpapasalamat naman akong tumingin sa kanya. 

 

 "Oo nga. Pano mo nalama na andito kami?" ako  

"Wala lang. Just a wild guess." tumingin sya kina Mich. "Nandito ako para alamin kung anong nangyari  

kanina. Inaway ka daw ni Andrea?" si Mark at tumingin ulit sakin. 

 

 "Ah wala yun." ako. Umalis ako sa harap nya at nag punta sa sofa. Dinampot ko ang remote para  

buksan ang TV. 

 
"Oo nga naman. Wala yun. Wag ka paapekto sa chismis. Mali-mali naman minsan yun." -si Pearl. 

 
Na sinang-ayunan naman nina Mich. Sinamahan pa nga nila ng plastik na ngiti. 

 

"Wag ka na magsinungaling sakin, Marian." ginamitan na naman nya ako ng boses na kailangan sumagot  

ako ng matino. Para din si Kuya Jenrick to e. Masyadong OA. 

 

 "Wala nga lang kasi yun." ako. 

 

 "Anong wala?! Wala lang ba yun na usap-usapan na kayo sa buong campus? Na sinasabi nila na wala ka  

din naman daw palang pinag-kaiba sa mga naging babae ni Kurt??! Ngayon mo nga sabihin sakin na  

wala lang yan!" napasigaw na sya. 

 

 Kaya naman natahimik kami. 

 

 Huminga ako ng malalim. "Oo. Tama naman sila e. Wala akong pinag-kaiba. Ngayon, masaya ka na?"  

hindi ko sinasadya mainis. Hindi para sa kanya dahil alam kong concern lang naman sya sakin. Ang  

kinakainis ko ay ang kumakalat na chismis. Psssh! -__- 

 

Natigilan naman si Mark. "Tangina naman, Marian!" napasuntok pa sya sa pader. Kaya naman lalo  

kaming natahimik. Kilala namin si Mark. Hindi nya talaga hahayaan ang ganito lang. Basta kaming tatlo  

ang nasama sa ganyang usapin, sineseryoso nya. 

 

 "Ako ang magiging taga-tanggol nyo, pag laki natin. Hindi ko hahayaan na may umapi sa inyo hanggang  

andito ako." yan yung eksaktong sinabi nya saming tatlo dati nung mga bata pa kami. At so far naman,  

ginagawa lagi ni Mark yun. 

 

 "Anong naisip mo at ginawa mo yun?" nakatingin sya sakin. Hindi ko naman magawang salubungin ang  

mata nya.  

 
MARIAN DELA VEGA

 "I'm sorry." mahinang sabi ko at napatungo ako. Naiiyak na naman ako. Hindi ko naisip na sa mga  

kagagahan na ginawa ko, maaring marami ang maapektuhan. Lalo na kapag nalaman to ni Kuya Jenrick.  

:( 

 
Nilapitan ako ni Mark at niyakap. "Alam mo naman na ayoko lang na naagrabyado alin man sa inyong  

tatlo." 

 

 "Sorry.." yun lang ang masabi ko kasi iyak na naman ako ng iyak. Nakita ko na naiiyak na din ang tatlo. 

 

 "Kakausapin ko si Kurt." bakas sa boses nya ang determinasyon. 

 
"Wag!" pigil ko kagad. "Wag na please. Ginusto ko naman lahat ng nangyari samin.Kaya hayaan na lang  

natin." ako. 

 

Pinahid nya ang luha ko. "Anong pabayaan na lang? Hindi pwede yun!" galit na sabi nya. 

 

 "Please. Wag na. Hayaan na lang natin na isipi nya na hindi ako ganun kaapektado." ako. 

 

Napahinga ng malalim si Mark. "Sige. Pero promise me, kapag ginulo ka pa ni Andrea, sabihin mo sakin.  

Kahit babae pa sya, makakatikim sya sakin. There's no excemption to my rule. Kahit babae pa sya." 

 
Napayakap na lang ako sa kanya. 

 
*****

--MissWitty <3

Linggo, Mayo 26, 2013

His Bedmate Chapters 6-10


6:

 
 

Halos lutang ako maghapon dahil sa sinabi ni Kurt.

 

Ako na ang affected mats. E sa kinikilig ako e.

 

Selos kaya sya? Pero bakit naman sya mag seselos diba? :(

 

Not unless gusto nya ako. E hindi naman yata. :/

 

Kaya pagdating ng 5pm, agad akong dumerecho sa parking lot.

 

 

Hindi ko naman kasi alam kung andun nga sya. Hindi naman din sya nag tetext, kasi hindi naman nya alam ang number ko./saklap

 

At andun nga sya.

 

Nakasandal sa kotse nya na katabi na nga kotse ko. Ang alam ko hindi tong kotse nya ang katabi ko kanina. Kasi diba yung mga babae ang sakay kanina ng katabi kong sasakyan.

Hay! Pabayaan na nga. Malamang naman kasi nilipat nya e.

 
"Oh?"- ako pagtapat ko sa kotse nya.

 

"Bakit ang tagal mo? sabi mo 5:00 ang tapos ng klase mo. 5:15 na oh!"-sya yan.

 

"Para 15 minutes lang naman. Kala mo naman kung ilang oras na kagad e." -ako. hinahanap ko yung susi ng kotse ko sa bag ko.

 

 

"Kahit na. Ayoko ng pinag hihintay ako e."

 

"Sinabi ko ba na hintayin mo ako?"- nagtaray na ang boses ko. Masyadong bossy naman ang lalaking to!

 
"Ewan ko sayo. Dito ka na sumakay. Wag mo na hanapin yung susi mo. Kanina ka pa hanap ng hanap dyan ah."

 

 Oo nga. Bakit ba naman kasi nawawala ang susi ko? Nyemas naman oh.

 

"Sakay na. Sa bahay mo ako matutulog."-sya yan.

 

 Nanlaki naman ang mata ko. Agad kong inikot ang mata ko sa paligid kung may nakarinig na iba. Buti na lang wala. Nasa may dulo kasi kami  ng parking lot. Mostly, sa may unahan lang maraming nagpapa-park para malapit.

 

"At sinong nag-invite sayo ha?"

 
"Ako." simpleng sagot nya. Nakasandal pa sya nyan sa kotse nya ha. Cool na cool lang tingnan. Sarap sunggaban at halikan kasi kahit hapon na, sya naman mukhang ang fresh pa din. Ni hindi man lang yata napawisan. "At wag ka na kumontra. Kaya sumakay ka na."

 
Nilapitan na nya ako. Sobrang lapit na naman! Agad akong napapikit, kasi kala ko hahalikan nya ako.

 

 Akala lang pala. :/ narinig ko ang tawa nya kaya naman napamulat kagad ako.

 
"Mamaya na ang long kiss, baby." -sya. tas kiniss nya lang ako sa forehead.

 

 Iginaya na nya ako pasakay sa kotse nya kaya naman napasunod na lang ako.

 

Sinabi ko kung san ako nakatira. Sa isang condo din.

 

 Pagkarating namin sa unit ko, wala kaming imikan.

 

 "Gutom ka na ba?"-sya yan.

 

 "Hindi pa. May vacant kami kanina kaya nag snack ako."- ako. Nag derecho naman ako sa Cr kasi naiihi na ako kanina pa.

 

 Paglabas ko, nakita ko na nakaupo sya sa sofa at nakatingin sakin. "Ako hindi mo ba tatanungin kung nagugutom na ako?"

 

 Lumakad ako palapit sa kanya, at naupo sa upuan sa tapat nya.

 

 "Oh gutom ka na ba?"

 

 "Oo."

"edi kumain ka. Mag tingin ka sa kusina kung may makakain. Iinit mo na lang." dinampot ko yung isang magazine sa mesa at sisimulan ko na sana basahin.

 

Kaso lumipat sya ng upo sa tabi ko. "E ayoko ng nasa kitchen." he teasingly said.

 

 "Ohh. Magpa-deliver ka na lang. Don't expect me to cook kasi tinatamad ako." ako na patuloy pa rin na binubuklat ang magazine.

 

 "Ayoko nun. Gusto ko yung makakain dito sa living room."

 

 Napatingin naman ako sa kanya. A puzzeled look is written on my face. "Huh? Walang pagkain dito."

 

"Meron." at ngumiti pa sya ng nakakaloko. "Ikaw."

 

Inirapan ko sya. "Hindi."

 

 "talaga ha?"

 
At hinalikan na nya kagad ako.

 
Isang halik pa lang nya, nadadala na kagad ako. Ang sarap nya talaga humalik. And na miss ko ang halik nya na ganito. >__<

 

Naputol lang kagad ang halik nya ng mag-ring ang cellphone ko na nasa bag ko.

 
"W-wait. May natawag sakin. Baka importante."

 
Halatang nainis sya pero hindi ko na pinansin. Kinuha ko kagad ang CP ko na nasa bag.

 
"H-hello."

 
"Rian, honey! Nasan ka?" - si Kuya Jenrick. Yun yung pinsan ko na nakabarkada ni Kurt.

 
Hinahalik-halikan ako ni Kurt sa leeg. Hindi tuloy ako makapag-concentrate sa kausap ko.

 
"N-nasa condo. Bakit?" Sh*t naman oh. Tinulak ko sya palayo kasi nakikiliti ako. Baka hindi ko mapigilan at mapa-ungol ako. Lagot ako nito kay Kuya.

 
"Good. Sige, tawag na lang ulit ako mamaya. Ah nga pala honey, i missed you." ganyan kami ka-sweet ni Kuya. Aakalain ng iba na hindi kami mag-pinsan.

 
"Ohhh." Hindi ko na napigilan yung ungol ko pero agad kong natakpan ang bibig ko. Sinamaan ko din ng tingin si Kurt na ngayon ay tatawa-tawa na.

 

"Honey, ano yan?" si Kuya. Nako lagot na!

 

 "Ah wala honey. Natuwa lang ako sa sinabi ko kaya sabi ko Owww. As in ows talaga?" pagdadahilan ko. Lumayo naman kagad si Kurt sakin. Umayos na sya ng upo. Buti naman.

 

 "Hahaha. Talaga? Kala ko naman niroromansa ka na dyan e." tawa pa ng tawa si Kuya.

 

 "H-hindi noh! Isip mo talaga!" todo tanggi ko pa. Sorry for lying, kuya. T_T

 

 "Okay. Basta tawagan na lang kita mamaya, may sasabihin ako sayo.We'll go on a party this weekend. Bye na muna kasi andito na yung hinihintay ko." tas end call na.

 

 Pinatong ko naman kagad yung CP ko sa may mesa. Si Kurt naman nakaupo pa din at nakatingin sa harap namin.

 

"Kurt?"

 

 Parang ang lalim ng iniisip nya na parang nagulat pa sya sa pag tawag ko.

 

 Tumayo na kagad sya at tumungo sa pinto. "Gotta go. May lakad nga pala ako." Hindi na nya hinintay ang sagot ko, agad na syang lumabas.

 

 A silence filled my unit. Nalungkot din ako ng umalis na kagad sya.

 

Hindi dahil sa nabitin ako, gusto ko kasi makasama ko pa din sya. Kahit ang ibig sabihin nun ay ang may mangyari ulit samin. Okay lang. Basta sakin sya ng mga oras na yun.

 

Nakaramdam din ako ng inis kasi malamang isang date ang nakaligtaan nya. Bwisit naman! Sana hindi na lang nya naalala. Andito na naman ako ah? Putapete naman oh!

 
Dahil wala akong magawa, naisipan ko na lang na gawin na ang mga projects and reports na kailangan kong tapusin.

 

 Nalibang ako masyado na hindi ko napansin na 11:00Pm na pala. Ganun ako katagal sa mga ginagawa ko? Juice at Biscuits na lang din ang nakain ko kanina kasi tinatamad nga ako magluto.

 
Naghanda na ako para matulog kasi maaga pa ang pasok ko bukas. Lagot! Pano na nga pala yung kotse ko? Naiwan sa campus. Haaay. Magta-taxi na nga lang ako bukas.

 

 Pahiga na sana ako ng may mag-doorbell.

 Sino naman kaya to? Hindi naman siguro ang gaga girls kasi busy din sila ngayon. Tatapusin na din daw kasi nila yung mga reports namin e.

 

 Pagbukas ko ng pinto, nagulat pa ako na si Kurt ang nakita ko.

 

 Halatang nakainom sya kasi namumungay ang mata nya tas amoy alak pa.

 

 Hinalikan nya kagad ako. Hindi na ako naka-iwas. Kasi parang iba sya ngayon.

 

 
Ang dilim ng aura nya tas iba din yung halik nya.

 

 Masyadong harsh.

 

 Hindi ko naman alam kung pano ang gagawin ko, pero hindi ako nag respond sa halik nya. Nasasaktan ako. Pakiramdam ko magdudugo na ang labi ko.

 

Hinawakan nya din ako kung saan-saan. Sa breasts ko, sa tyan at sa ANO. Ang nipis pa naman ng suot ko ngayon kasi naka-pantulog na ako.

 
Hinaklit pa nya ang damit ko, dahilan para masira ng kaunti.

 
Naiiyak na ako kasi parang walang galang na yung ginagawa nya sakin. Para akong prosti kung ituring nya.

 

 Siguro nga ganun ang tingin nya sakin kahit hindi ako nagpapabayad. Kasi nagpapagalaw ako sa kanya kahit hindi naman kami.

 

 Binuhat nya ako at pabagsak na ibinaba sa kama ko.

 

 "K-kurt, please, No." Nanginginig na talaga yung boses ko kasi natatakot na ako.

 

 
Hindi nya inintindi ang sinasabi ko, nag hubad kagad sya. Wala na syang tinira na kahit anong suot nya. Yung suot ko naman hinubad na din nya. Wala na akong suot na bra kasi ganun naman ako matulog.

 

 Yung kamay nya nagpunta sa dibdib ko, ang sakit ng paraan ng pagpisil nya. At ang mga halik nya.

 

 

"I'm better, right?" He said. I don't know what he's talking about, pero naiiyak na talaga ako.

  

He positioned his self on top of me. Ipapasok na nya pero napasigaw ako.

 

 Ang sakit-sakit kasi sa part dun. Tuluyan na akong napa-iyak.

 

 Natigilan naman sya at napatingin sakin.

 

 Umiwas ako ng tingin at umiyak na lang. Umalis sya sa ibabaw ko.

 
"I'm sorry, baby. SHhhh... Stop crying." niyakap nya ako at hinagod-hagod ang likod.

 

 Lalo naman akong napaiyak.

 

 "Hush now. Sorry. I'm so sorry."

 

He dried my tears using his lips. "Sorry. I shouldn't have done that."

 
Napahinga sya ng malalim. "Please, stop crying."

 
Unti-unti kong pinigilan ang pag iyak ko. Kumalas ako sa yakap nya at nagpunta sa Cr dito sa loob ng kwarto ko.

 

 Nagpalit ako ng damit, nag suot na din ng undies. Paglabas ko sa Cr, nakita ko sya na nakaupo sa gilid ng kama. Naka-boxers na sya ngayon.

 

 Lumapit kagad sya sakin. "Sorry."

 

 Ngumiti ako ng mapait. "O-okay lang."

 

 "Tara matulog na tayo."

 

 Humiga na kami na magkatabi. Naka-unan ako sa braso nya. Tas sya naman hinihimas ang braso ko.

 

 "Matulog ka na ha. Goodnight." He kissed me sa lips. "Bukas sabay na tayo pumasok."

 

 *Kinabukasan*

 

 Sabay na nga kami pumasok, dumaan lang kami saglit sa condo nya para makapag-palit sya ng ng damit. Hindi na namin pinag-usapan pa yung nangyari kagabi.

 

 Sa drive-thru na lang din ng Mcdo kami bumili para habang daan ay nakain kami. Sinubuan ko na nga lang sya para nakakain na sya habang nagda-drive.

 

Nagtatawanan pa nga kami habang nakain e. Ang saya lang. Sana ganito kami lagi.

 

Pagdating naman ng campus, pinagtitinignan kami ng mga estudyante.

 
Bago kasi sa mga mata nila na makita na kami ang mag-kasama.

Kanya-kanya silang bulungan pero hindi ko na lang pinapansin.

 
Tuloy-tuloy na lang kaming nag lalakad. Nasa harap na kami ng building ng department ko ng makasalubong namin si Andrea.

 

"Kurt!" sigaw nya habang papalapit samin.

 

 Tiningnan lang naman sya ni Kurt pero hindi nagsalita. Napatigil na din kami sa pag lakad.

 "Kagabi pa kita tinatawagan ah? Bakit hindi ka nasagot?" tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa. As if sinusuri ako.

 

 
"Nakapag-usap na tayo, diba Andrea?" mahinang sabi ni Kurt. Sapat lang para marinig naming tatlo.

 
Pinagtitinginan na din kami ng ibang mga estudyante kasi nakapukaw na ang boses ni Andrea na malakas.

 

 "Pumayag ba ako? Hindi naman diba? At bakit mo kasama yan? Sa kanya naman ba kagabi? Hahaha. Diba sabi ko babe, okay lang naman. Kasi ako naman ang uuwian mo pa rin ng madalas. Sana sinagot mo pa rin yung tawag ko. Hindi naman ako magagalit kung sabihin mo na sya muna ang i-kakama mo kagabi."

 Kanya-kanyang bulungan na din ang mga usi.

 

 Hinawakan ako sa braso ni Kurt. "Let's go, Marian." lalakad na sana kami palayo ni Kurt ng matigilan kami sa sinabi ni Andrea. "Miss, Dela Vega, right? Akala ko dati napaka-tino mong babae. Hindi ko alam na ganyan ka din pala. Na papayag na i-kama lang ni Kurt. I should pity you. Kasi hindi mo alam kung pano makipag-laro si Kurt. Kaya ngayon palang binabalaan na kita, wag ka papadala sa kanya. Dahil pag nagsawa na din sya sayo, matutulad ka sakin at sa maraming pang babae. Iiwan ka na lang nya basta."

 
"I said stop it!" sumigaw na si Kurt. Ako naman hindi ko na malaman ang gagawin ko kasi hiyang-hiya na ako sa mga tao na andito. Narinig nila ang sinabi ni Andrea. "Ikaw ang mas nakakaawa, Andrea. Ilang beses ko na sinabi sayo na tapos na tayo. Pero napaka-kapal ng mukha mo. Tigilan mo na ako. Dahil kahit kailan naman, hindi ako naging sayo. At lalong wag mo itutulad si Marian sayo o sa kahit kaninong ka-uri mo. Dahil magka-iba kayo. Magkaibang-magkaiba."

 

 Yun lang at hinila na ako palayo ni Kurt. Lalo ko napansin na andami na talagang tao sa paligid namin. Pero nahawi kagad sila ng padaan na kami. Nasulyapan ko din na andun sina Claire at nakatingin samin. Naka-ngiti sila ng ubod ng laki sakin. Nag thumbs up pa sila.

 

 Mga baliw. Natuwa pa nga sa nangyari sakin ngayon. Pahiyang-pahiya na nga ako e.

 

 Hinatid na lang nya ako hanggang sa classroom ko, tas umalis na kagad sya.

 
Ni hindi man lang nya ako hinalikan. :(

 

Paupo na ako sana ako ng mapalingon ako sa sigaw ng mga gaga girls.

 

"Bongga ka, Bru!" -Claire

 "Sumi-scene ka ng ganun ha? Taenamis!" -Pearl

 "Kabog kami ng chorva nyo ni Kurt ha! At bakit kayo sabay pumasok?" -Mich

 
Ngumiti lang ako. "Tuwa pa kayo. Napahiya na nga ako. For sure, usap-usapan na kami sa buong campus."

 
"Hindi lang sa campus, bruha ka! Nasa forum na nga kagad ng campus site natin e!" -Mich

 
"Ha? Forum?" -ako

 
"Talaga? Nasa forum na kagad? Ang bilis naman!" -Pearl.

 
"Pano mo naman nalaman, aber?" -si Claire.

 
"Online ako e." -Mich. (*3*)

 
Tiningnan sya ng dalawa ng matalim. "Online ka lang ba talaga? O baka ikaw ang nag-post nun?" -Claire.

 

Nakatingin lang ako sa kanila.

 

 "Hehehe." sabay peace sign sya. (^__^)V -Mich

 
Napailing na lang ako. Napabuga na lang ng hangin sina Claire at Pearl.

 

"Ayaw nyo nun? Updated ako!" ay Gaga talaga!

 
Nag-upuan naman kagad kami ng dumating na ang Professor namin.

 
"May utang kang kwento kung bakit kayo magkasama." pabulong na sabi ni Claire.

 

Sumang-ayon naman sina Mich at Pearl.

 

Tumango na lang ako. "Mamaya na."

 

 

*Break Time*

 
Nasa cafeteria kami, para sa lunch namin. Knuwento ko na din sa kanila kung bakit kami sabay ni Kurt.

 
"Ow? Talaga? Walang nangyari sa inyo? Natulog lang kayo na magkatabi?" -Claire.

 

 "Oo nga sabi." ako.

 

"E bakit parang nanghihinayang yung boses mo?" Mich. At tumawa naman sila.

 
"Hindi noh!" ako tas tinuloy ko na ang pagkain ko.

 

 May sumingit sa usapan namin. "Hi, Marian!" si Mark.

 
"Oh hello." ako. Nginitian ko na lang din sya.

 
Tumabi naman kagad sya sakin. "Kumusta? Long time no talk ah?"

 
"Haha. Ganun pa din naman." si Mark ay kababata din namin ng tatlong to. Halos lagi kaming mga magkaka-sama dati pa. Architecture naman ang course nya.

 

 "Hoy! Ngayon ka na lang nagpakita samin ha. Libre mo kami ng Ice cream oh! Ayuun yung nasa cone!" (+_+) -- si Pearl. Adik talaga sa Ice cream.

 

 "Oo ba. Sige kuha lang kayo dun."

 
"Yesss!" at nagtayuan na sila. Naiwan naman kaming dalawa sa mesa.

 

"Tarang mag-dinner mamaya, Rian. Dun sa fav resto natin." - si Mark. "Wag na natin isama ang mga magugulo na yan." nagtawanan kami. Mas close kasi saken si Mark kesa dun sa tatlo. Sya nga ang tinuturing kong best boy friend.

 

 "Hindi sya sasama sayo. Dahil may lakad kami mamaya." sabi ng isang boses sa bandang likod namin.

 

 Paglingon ko naman si Kurt yung andun.

 

 "K-kurt?"-ako

 
"May pupuntahan tayo diba, Baby?" -si Kurt.

 

Andami na namang usi na nakikinig samin.

 

 >///////<

 Tiningnan ako ni Kurt na parang sinasabi ng mata nya na um-oo ako.

 

Kaya naman napatango na lang ako. "Oo e, next time na lang, Mark."

 
Halatang takang-taka naman si Mark sa nangyayari. Kung bakit kami aalis ni Kurt. Hindi nya kasi alam ang mga nangyayari lately. Masyado syang busy sa mga projects nya dahil malapit na silang mag-OJT.

 

 "Ganun ba?"- Mark "Oh sya sige. Next time na nga lang. Pano aalis na ako. Dumaan lang talaga ako dito para ayain ka e. Sige at may klase pa ako." Humalik lang sya sa pisngi ko tas tumayo na.

 

 

"Sige, pare." at tinapik nya sa balikat si Kurt. Lumakad na palayo.

 

"Hoy! Mark! Bayaran mo to!" narinig ko naman na habol nung tatlo habang dala-dala ang mga ice creams na kinuha nila. Nakita ko naman na hinigit nila si Mark papuntang counter ng cafeteria.

 

 "Wala naman tayong lakad mamaya ah?" -ako

 

 "Meron. Kaya susunduin kita mamaya sa condo mo ng 8Pm. Wala ka namang pasok bukas diba? Ako naman pa-tanghali na." sabi nya.

 

 "Ah okay." sagot ko na lang.

 
"Aalis na ako. Mamaya ha? 8pm. May klase pa ako." hindi ata papatalo kay Mark ah. Kasi kung si Mark hinalikan ako sa pisngi, sya naman sa lips ako hinalikan.

 

Lumakad na sya palayo.

 

 "Ano yan ha? Paligsahan?" ang tatlong gaga.

 

*****

7:

 

Maaga akong umuwi kasi sabi nga ni Kurt ay may pupuntahan kami. Ano kaya yun? Hindi man lang sinabi.

 
Hindi ko tuloy malaman kung anong isusuot ko. Casual lang ba or semi-formal?

 
Haynaku! -_-

 
Kaya naman pag-uwi ko naligo na kagad ako.

 
7:00PM na.

 
Kaya naman nag blow dry na ako, nag apply ng make-up na light lang tas nag isip ng susuotin.

 
Dress na nga lang. Para pwede ng semi or casual..

 

Pinartneran ko na lang din ng stylish flat sandals.

 
Naglalagay na ako ng accessories ng maramdaman kong may yumakap sa bewang ko.

 

Nagulat lalo ako ng bigla ang iharap sa kanya at halikan.

 

Sino pa nga ba naman diba? E di si Kurt nga.

 

May duplicate key na sya ng condo ko. At ganun din naman sya, binigay na nya yung duplicate nya sakin.

 

"You ready?" sabi nya habang yakap ako. Nakapalibot naman ang kamay ko sa batok nya.

 

Tumango ako.

 

Pinahid ko yung gilid ng labi nya. "Sorry nagka-lipstick ka tuloy." Sabi ko.

 

"No. I should be the one to say sorry coz I ruined your lipstick." Sya. "But I'm not sorry for kissing you. Dahil yun yung kanina ko pa gustong gawin."

 

Namula naman ako.

 

"Tara na nga." -sabi ko na lang. Kasi pulang pula na talaga ako.

 

"Okay. Ayusin mo na lipstick mo. I'll wait outside." lumakad na sya palabas ng kwarto. "Baka kung san pa tayo umabot kapag andito tayo. Panigurado lang na hindi na tayo makakaalis."

 

Namula na naman ako. Kainis naman! Lagi nalang ako nag bblush sa kanya! >_<

 

At ang hilig nya ng ganun. May sasabihin na nakakakilig bago umalis. -__-

 

After 5minutes, lumabas na din ako.

 

Napatingin sya sakin.

 
Kasalukuyan kasi syang nainom ng tubig. Ay nauhaw ang Kuya nyo! :D hahaha!

 

"Wala ka na bang ibang damit?"

 

Napatingin ako naman sa suot ko. Pangit ba? :(

 

"Ha? Ahm sige. Teka magpapalit ako." pabalik na sana ulit ako ng kwarto ko ng mapatigil ako sa sinabi nya.

 

"Wag na. Ayus na nga yan. Masyado lang maikli. Tara na." pumunta na sya sa may pinto.

 

Lumakad na din ako palabas.

 

Sabay na kaming lumakad papuntang elevator.

 

Nakasakay na kami sa kotse nya ng maisipan ko na itanong kung san kami pupunta.

 

"San nga pala tayo pupunta?" ako. Kanina pa kami walang imikan simula ng lumabas ng unit ko.

 

"Birthday party ng kaibigan."

 

Napatango na lang ako. Nanahimik na ulit kami kasi parang may iniisip sya.

 

Nakarating kami sa isang bar na wala pa din imikan.

 

Sinalubong kami kagad ng isang lalaki.

 

"Man! Buti nakapunta ka!" tas ng manly hug sila. Yung bang tapikan ng balikat habang mejo yakap? Basta ganun. >_<

 

"Oo naman. Kelan ko ba pinalampas to?" nagtawanan sila. Ako naman nakangiti lang na nakatingin sa kanila.

 

"Oh. May kasama ka pala?" hay sa wakas. Napansin din ang beauty ko. :D

 

"Oo. Si Marian." tumingin din sakin si Kurt.

 

"Hi. Blake here." inabot nya kamay nya, na tinanggap ko naman. We shook hands.

 

(MissWitty's Note: Ang sarap mag-type ng story habang nainom ng Mogu mogu. Grapes flavor. Try nyo! :D haha! Nag endorse e. >__< Hehe. )

 

Umubo naman ng peke si Kurt. Oo alam kong peke kasi kanina naman wala syang ubo. :P

 

"Pasok na tayo." -Kurt.

 

Kaya naman nag bitaw na kami ni Blake.

 

Inakbayan naman ako ni Kurt. Hihi sweet langs. Namula naman ako pero sana wag masyado halata. Nakakahiya. >__<

 

"Kurt, pare!" -isang lalaki na gwapo din. Pero mas gwapo pa rin si Kurt. :D hahaha!

 

"Wow! Ang ganda naman ng kasama mo." -isa ding lalaki na gwapo na mukhang makulit.

 

"Stfu up, Andy." -Kurt. Sinabi nya yun dun sa lalaki na mukhang makulit.

 

Nagtawanan naman sila.

 

"Anong pangalan mo, Miss Maganda? -si mukhang makulit na Andy yata ang pangalan.

 

"Marian." nginitian ko sila. Lahat kasi ng andito sa private room ng bar ay nakatingin sakin/samin ni Kurt. Mga 15-20 persons sila. May ilang babae din. Mga 5.

 

"Nice name. Ako nga pala si Mick."

 

Tas nagpakilala na sila isa-isa. Hindi ko naman halos natandaan lahat. Sina Blake, Andy, Mick at Gerald lang natandaan ko kasi sila lang yung mga nangungulit sakin. Nandito nga din si Vin e.

 

Tawa naman ako ng tawa sa kakulitan nila. Honestly, nag-eenjoy ako kasama sila. Mga walang halong kayabangan kasi sila e.

 

Nasa isang side nga kami na si Andy, Gerald at Mick kasama ko. Nasa opposite side naman si Kurt, Vin, at tatlong lalaki at dalwang babae.

 

Nawala ang ngiti ko ng may dumating na isang babae.

 

"Kurt, darling! Na-miss kita!" hinalikan pa nya si Kurt yan ha.

 

Kitang-kita ko ang nangyari kasi kahit naman magkalayo kami ni Kurt, lagi ko pa rin sya pasimpleng tinitingnan.

 

Nawala ang ngiti ko.

 

"So, Marian, gusto mo ba sumama samin next week. Try mo mag car race. Or maka-experience man lang na pumunta sa ganun."

 

Tumango na lang ako kahit hindi ko naman masyado naiintindihan ang sinasabi nila.

 

"Tingnan mo si Kyllie, nasundan pa din talaga dito si Kurt. Ibang klase talaga." -Mick. Napalingon ako sa kanya dahil sa sinabi nya.

 

Nagtinginan na din sina Gerald at Andy kina Kurt.

 

"Oo nga e." -Andy.

 

Binalingan naman ako ni Gerald. "E ikaw, bakit ka kasama dito ni Kurt?"

 

Natigilan naman ako sa tanong nya.

 

Bigla tuloy ako napainom sa wine glass na hawak ko. "Ahm. Wala lang. Sumama lang ako kasi walang magawa e. Para naman malibang."

 

Nagtanguan naman sila.

 

Nag-kwentuhan na kami ng kung ano-ano. Habang ako tinitingnan pa din sila Kurt. Di ko na nga namalayan na sobrang dami ko ng nainom e.

 

Lalo kasi napadami ng nakita ko na lumabas sina Kurt at Kyllie daw.

 

Ang tagal nila ng nakakalabas pero hindi pa nabalik.

 

"Halika. Ihahatid na kita. Wala kang dalang sasakyan diba?" kami na lang ni Mick ang magkasama ngayon. Naki halubilo na muna kasi sa iba sina Andy.

 

Tumango na lang ako. Nahihilo na kasi talaga ako.

 

Hindi na kami nag paalam sa iba. Kay Blake na lang. Tutal sya naman ang celebrant.

 

Sumakay na kami sa kotse nya. Sa sobrang hilo ko, di ko namalayan na nakatulog ako. Naramdaman ko na lang na ginigising na ako ni Mick.

 

"A-ay sorry. Hindi ko alam nakatulog na pala ako." sa pagkakaidlip ko, nawala kahit papano ang hilo ko. "Salamat sa paghatid, Mick." bababa na sana ako ng pigilan nya ako sa braso.

 

"Hatid na kita hanggang unit mo. Baka kasi mahilo ka ulit." Pumayag na din ako kasi nakakahiya naman na basta ko na lang sya iwan. E hinatid pa naman nya ako.

 

Pagdating sa tapat ng unit ko, "pasok ka muna. Mag kape man lang?" yaya ko habang binubuksan ang pinto.

 

"Wag na. Hinatid lang naman talaga kita e."

 

Humarap ako sa kanya. "Salamat ha." tas ngumiti ulit ako.

 

"Sige. Pahinga ka na.Uuwi na ako." tumango na lang ako. Sinundan ko sya ng tingin habang naglalakad papuntang elevator. Nang makasakay sya, nginitian pa nya ako bago sumarado ang pinto.

 

Napangiti na lang din ako kahit hindi nya na nakita.

 

Pumasok ako sa unit ko. Nagpalit ng damit at nahiga na.

 

Pinipilit ko ng matulog pero hindi ako makatulog. Naiisip ko pa din kasi yung ngyari kanina.

 

Sinama-sama ako ni Kurt dun pero papabayaan lang din naman pala. kainis.! Nagagalit talaga ako sa kanya.

 

Pinabayaan na nga, iniwan pa. Napaka-walang kwenta!

 

Nakatulugan ko na ang pag iisip sa mga nangyari kanina.

 

*****

8:

 

Nagising ako bandang 11:00Am na. Buti na lang walang pasok ako kapag ganitong araw. (*3*)/

 

Wala naman akong gagawin ngayon. Ah alam ko na. Shopping! :D hahaha

 

Kaya naman naligo na ako. Sa mall na lang din ako kakain. :)

 

I settled for a short paired with a body hugging blouse. Okay na yan. Sa mall lang naman punta ko e. ;)

 

Sobra akong nalibang sa pagsa-shopping. Na hindi ko na namalayan na 8:00Pm na pala. :/

 

Napatambay nga din ako sa isang coffee shop nung mapagod. Lonermode ako ngayon. Busy kasi ang mga gaga e. :/

 

Paglabas ko ng elevator, naglalakad ako ng hinahanap ang susi sa bag ko. Nahirapan pa nga ako kasi madami-dami din akong dala.

 

Nang makuha ko na, sinuksok ko na sa keyhole.

 

Huh?.Bakit bukas? Hindi ko ba to nai-lock kanina? Hala! Baka napasok ako ng magnanakaw.

 

Pagpasok ko sa loob..Wala namang nagbago. Intact pa din mga gamit ko.

 

(>.>)

 

(<.<)

 

Tiningnan ko ang paligid. Okay pa din naman talaga ang mga gamit ko. Nakahinga ako ng maluwag. :D

 
Pumasok ako sa kwarto ko para magbihis.

 
At nagulat ako ng biglang may nagsalita.

 
"San ka galing? Kanina pa ako dito!" sabi ng malakas na boses. Nakaupo si Kurt sa gilid ng kama habang madilim ang mukha na nakatingin sakin.

 
Dahil nga inis pa din ako sa kanya, hindi ko pinansin ang tanong nya. "Anong ginagawa mo dito?"malamig kong sabi. Naalala ko na naman yung pag iwan nya sa akin para lang sumama sa babae nya.

 
"Dammit! Answer me!" galit na sabi nya.

 
Hindi ko na napigilan ang init ng ulo ko. "Wala kang pakielam!" sigaw ko din.

 

 Tumayo sya at nilapitan ako. "San ka galing ha?"

 
Umiwas ako sa kanya. Lumakad ako paiwas. Nagulat na lang ako ng higitin nya ako paharap sa kanya.

 

 "Ano ba?! Nasasaktan ako!" -sigaw ko.

 
"Bakit pagbalik ko kagabi sa bar wala ka na? At magkasama pa daw kayong umalis ni Mick ha?!" hawak nya ako ng mahigpit sa braso.

 
"Wala kang pakielam." malamig na sagot ko. Kung makapanita sya, akala mo naman wala syang ginawang mali. Ako yung basta na lang nya iniwan kagabi!

 
"Sumama ka din ba sa kanya ha? Nalingat lang ako nakasama ka na kagad sa ibang lalake!" lalong humigpit ang hawak nya sakin. Yung mata nya parang nag aapoy sa galit.

 

Naiiyak na ako pero pinipigilan ko lang.

 

"Ano ginawa nyo din ba yung mga ginawa natin nung una tayong nagkakilala??!"

 
Nasampal ko sya.

 

 "......" -sya na nakatingin lang sakin. Unti-unting nawawala yung galit sa mata nya.

 
"T@ngina Kurt! Wag mo akong sabihan ng ganyan. Dahil alam nating dalawa hindi ako ganyang babae! Oo alam mo na ikaw ang naka-una sakin kahit nun lang tayo nagkasama ulit! Hindi ako kasing dumi tulad ng iniisip mo!" hiningal ako sa mahabang sinabi ko. Galit na talaga ako ngayon. "Umalis ka na."

 

Binaklas ko ang kamay nya sa braso ko. Nag derecho ako sa CR.

 
Dun ako umiyak ng umiyak.

 
Tangina. Ang sakit pala marinig ng derecho sa kanya na ganun ang tingin nya sakin. To think na mahal ko sya. Na kaya ko lang naman to ginagawa ay dahil sa pagmamahal ko sa kanya. :'(

  
**

Kurt's POV.
 

Tuloy-tuloy akong lumabas ng unit ni Marian nung pumasok sya ng Cr. Galit pa din ako pero hindi na kasing tindi tulad nung kaninang iniintay ko pa sya. Kanina pa ako ditong 6:00Pm.

 

San naman kaya nagpunta yun? Kainis!

 

Kagabi din pagbalik ko sa bar wala na sya.


 

Nasa magkabilang side kami ng private room na to ni Marian. Naiinis ako. Sinabi ko na naman kasi sa kanya diba? Wag syang ngingiti sa iba. Yan tuloy, nakuha nya atensyon ng mga ugok na kasama nya ngayon.

 

Gusto ko ako lang ang magiging dahilan ng pag ngiti nya.

 

Ah basta naiinis ako sa kanya ngayon! Hindi marunong umintindi! Kita ko pa na nakikipag ngitian at tawanan sya kina Mick. Mukhang masaya sya.

 

 Bakit kapag ako ang kasama nya, parang hindi naman sya ganyan kasaya?

 

 E ano naman kung hindi sya ganyan kasaya kung ikaw ang kasama nya? -Sabi ng utak kong paki kontra.

 
Ah basta! Bwisit talaga! Idagdag pa ang babaeng to. Kung bakit na andito pa tong si Kyllie!

 
Kita ko nung dumating si Kyllie ay nawala ang ngiti sa mukha ni Marian. Pero agad din bumalik ng parang may sinabi si Mick.

 
Pucha! Pinopormahan ba sya ni Mick?!

 
Maya-maya pa, "Darling, samahan mo naman ako sa labas. Nasa labas sina Kevin." dahil nga nasa private room kami nitong bar, may labas pa to. Yung pwedeng i-occupy ng mga ibang customers. May live band din na natugtog. At bar counter na minsan nagso-show ang mga bartender. "Hinahanap ka nila. Pauwi na ulit ng Spain si Kevin e. Saglit lang naging bakasyon nya dito. Ni hindi man lang daw kayo nagkakita nun." si Kevin, kapatid nitong si Kyllie. Kaya ko din nakilala si Kyllie ay dahil kay Kevin.

 
Tumayo na ako. Sumunod na din si Kyllie na halatang tuwang-tuwa. Hindi ko naman kasi matitiis si Kevin. Kaibigan ko yun dati pa bago mapuntang Spain.

 

Lumabas na kami.

 
At ayun nga. Napa-inom at kwento ako na hindi ko na namalayan ang oras. Pagbalik ko sa private room, agad hinanap ng mata ko si Marian.

 
"Pare? Si Marian?" tinapik ko si Blake tas tinanong ko.

 
"Ah si Marian? Umuwi na. Nagpaalam na sila ni Mick kanina. Sabay na yatang uuwi e." tumawa pa sya. "Yun ay kung uuwi kagad sya ni Mick. Kilala mo naman yun pare."

 
Lalong nag init ang ulo ko. Kinuha ko kagad ang cellphone sa bulsa ko at balak na tawagan si Marian.

 
Nang maalala ko na hindi ko nga pala alam ang cellphone number nun. "Shi*!" mura ko.

 
Si Mick na lang ang tatawagan ko. Buti na lang nagri-ring. Ang tagal pa bago nasagot.

 

"Hello pare! Si Marian? Nasan kayo?"

 
"Ah eto tulog. Nandito na kami sa condo nya. Bakit pare?"

 
Agad kong ini-end call. "Sh*t! sh*t! Shi*!"

 
Agad akong lumabas nakasalubong ko pa si Kevin na pinigilan naman ang pag alis ko. Wala na akong nagawa. Dahil tuloy sa mga naiisip ko, hindi ko na namalayan na nakadami na ako ng inom. Galit na galit pa din ako dahil kina Mick at Marian. Sa alak ko tuloy naibuhos.

 

*End of Kurt's POV*

 **

Mick's POV
(Bar night out's incident)
 

Nagpa-park na ako sa harap ng condo building ni Marian ng mag-ring ang cellphone ko. Pinatay ko muna ang engine bago sinagot ang tawag.

 
Oh si Kurt pala. Napangisi ako.

 

 "Hello pare! Si Marian? Nasan kayo?" 

 
Bungad nya kagad na parang pasigaw pa nga. Sinisigawan ba ako ng lokong to? Buti pa nga ako hinatid ang kasama nya. E sya ba?

 
"Ah eto tulog. Nandito na kami sa condo nya. Bakit pare?"

 
Bigla ba naman ibinaba ang tawag! Manners naman,pre!

 
Ano ba nangyayari dun? E tulog naman talaga si Marian dito sa passenger's seat ng kotse ko. At nasa condo building na naman talaga kami. Yun nga lang kakarating lang at kasalukuyang nasa may parking space.

 
Tingin nyo, anong problema nung si Kurt?? Ah bahala sya!

 

 *End of Mick's POV*


*****

9:

 

Marian's POV


Saturday na ngayon. Simula nung huli kaming mag usap ni Kurt ay hindi pa kami nag uusap. Hindi ko din naman sya sinubukan na kausapin. Ayoko nga! Galit pa din ako sa kanya.

 

May nag doorbell.

 
Ay baka si Kuya Jenrick na to.

 
Binuksan ko ang pinto at tama nga ako. Sya na nga.

 
"Tara na honey." Iniabot ko naman ang bag na dala ko. Papunta kaming subic ngayon.

 
Yehey! Kahit papano mare-relax ako. Despedida kasi ng bespren ni Kuya Jenrick na si Tatin.

 
Ilang araw na kasi ako lutang dahil sa nangyari samin ni Kurt. =___= Ilang oras kaming ngbyahe. Buti na lang hindi traffic.

 

Pagkarating namin sa resort, may ilan ng bisita. Monday pa ng madaling araw ang uwi namin ni Kuya.

 
Sinalubong kagad kami ni Tatin.

 
"Wow. Ang laki mo na, bebeGirl!" -Tatin.

 
Hinampas ko naman sya sa braso. "Tse! Kala mo naman ang tagal natin hindi nagkita. E nagkita lang tayo last month sa TriNoma ah? :P "

 
"Hahaha. Oo nga pala. Pero paganda ka ng paganda ha. May inspirasyon na ba ang bebe namin?" -Tatin

 
"Heh! Bawal pa. Bata pa ng honey ko." -si kuya.

 
Inakbayan naman ako ni Tatin. "Halika. Pasok ka na." tas giniya ko papasok sa loob ng resort. Dinala kami sa isang cottage. Parang family cottage.

 
"At iniwan talaga ako."-Kuya. Parang batang nagmamaktol.

 
Tawanan nalang tuloy kami.

 
Agad namang nawala ang ngiti ko ng mapatingin ako sa mga nadatnan namin.

 
Andun si Kurt. At may katabing babae na nakapulupot sa kanya.

 

Diba kasi nga nasabi ko na barkada sila nina Kuya.

 

Hay mukhang hindi pa din yata ako matatahimik dito.

 

Pinakilala naman ako ni Tatin sa ibang andito na hindi ko pa kilala.

 

Iniiwasan ko ang tingin ni Kurt kahit ramdam ko ang tingin nya sakin.

 

Nagpasabi na muna ako kay Tatin na gusto ko na munang magpahinga.

 

Dun pala kami sa hotel ng resort tutuloy. Magkabukod kami ng kwarto ni Kuya pero magkatapat lang.

 

 "Magpahinga ka na muna, Honey. Mamaya nalang kita susunduin kapag meryenda na."

 

 "Sige." I kissed him on the cheeks tas isinara ko na ang pinto ko.

 

Inaantok na nga ako kaya naman nahiga na kagad ako.

 

Nakatulog naman kagad ako dahil sa pagod.

 

Nagising ako bandang 4:30Pm na .

 

 Haaay. Ang sarap naman ng tulog ko. Nakabawi naman kahit papano sa antok. Narinig kong may nag text sa Cp ko.

 

Punta ka dito sa baba kapag nagising ka na. Mag swimming tayo. -text ni kuya.

 

Tamang tama naman at gusto ko nga nun.

 

Naghalikwat ako sa mga dala kong damit at nilabas ang aking two piece swimsuit,  Naisipan ko na yung yellow na swimsuit na lang ang isuot. Tatlo kasing klase ang dala ko. Pinatungan ko na lang muna ng cover para naman sa may seashore ko na lang aalisin.

Bumaba na ako at hinanap sila. Nasa may tabing dagat a daw sila e .

Nakita ko naman kagad sila kasi madami-dami na sila ngayon kesa kanina. Nilapiitan ko kagad sina Kuya na kasama yung iba pa na hindi ko na matandaan ang mga pangalan. Mahina ako sa ganyan e . >__<

 

Pasimple ko pang hinanap si Kurt sa mga andito pero wala sya. Nandito naman yung babae na katabi nya kanina. Nasan kaya yun? 

 
"Honey! How was your sleep?" -Kuya. Inabutan ako ng sandwich at soda.

 

Kinuha ko naman kagad, binuksan ang sandwich at kinagatan. Tumango lang ako kay Kuya. Sa gutom na ako e . Hahaha!

 

"Buti naman. Halika, diba gustomo mag Jetski? Tara! Ubusin mo na muna yan." -Kuya ulit. Napangiti na lang ako sa kasama ni Kuya. Si Jetro at France.

 
"Oo nga. Mag eenjoy ka dito, Rian." -France. Nginitian nya din ako.

 
"Sige. Oh tara na!" Ubos ko na kasi ang pagkain ko.

 
Nagpunta na kami sa may dalampasigan. May mga nagsswimming pa din naman. Hapon pa lang naman. Palubog pa lang ang araw. Tamang tama lang para hindi masyado mangitim.

 

Hinubad ko ang cover ko at iniwan sa isang upuan dun.

 

Hingit naman ako kagad ni Kuya. Tawa kami ng tawa. Kasunod pala namin sina Jetro at France.

 
At ayun nga, nag Jetski kami, swimming, kulitan. Masaya naman kasama ang tatlong to. Kami-kami nga lang andito e.

 
Madilim na ng maisipan namin na umahon. Kakain na daw kasi dun sa isang open cottage na malaki.

 

"Kuya, okay lang ba na pumunta tayo dun e basang basa pa tayo?" tanong ko.

 

 "Oo naman. Hahaha! E diba nga nasa beach tayo. Wet and wild!" -Si Jetro. Kanina ko pa napapansin na kanina pa sya dikit ng dikit sakin. =__=

 

"Ah okay. Kala ko naman kasi baka kailangan maligo muna tayo. Hahaha." -ako naman.

 

Kinuha ko lang ang cover ko at nagtuloy na kami sa papuntang hall.

 

"Oh pare! Bakit hindi ka pa napunta sa hall?" -Kuya. Nilingon ko ang binati nya. At halos matigilan ako ng makita ko na si Kurt yun.

 

Nakaupo sya sa isang upuan na medyo malayo sa pinag-ahunan namin.

 
Nakatingin sya sakin. Bumaba ang tingin nya sa katawan ko. Hindi ko pa kasi nasusuot ulit yung cover, hawak-hawak ko pa lang. :/

 
Parang bigla akong gininaw sa tingin nya. Para kasing ang lamig ng tingin nya e.

 

"Wala naman. Nagpahangin lang muna dito." -sagot nya na tumingin na kay Kuya.

 

Binati din naman sya nina Jetro at France na sinuklian nya lang ng tango.

 

Suplado mode. :/

 

Ni hindi man lang nya ako binati.

 

"Ah nga pala, Pare, si Marian, yung pinsan ko." -Kuya.

 

Aba at ang walangya, tinanguan lang din ako.

 

 Sinuot ko na muna ang cover ko tas naglakad na ulit kami.

 
Pagdating dun, kanya-kanya na kaming hanap ng lamesa. Kami ni Kuya dun sa mesa nina Tatin pumuwesto. Humiwalay na din samin si Kurt at France. si Jetro naman ay sumama samin.

 

Kumuha na kami ng pagkain at nakipag-kwentuhan sa mga andito sa mesa.

 

 "Ahm, marian, Tara mamaya dun sa bar nitong resort. May live band daw dun e. Maganda daw kumanta." -yaya ni Jetro. Tumango naman ako. Wala naman kasi ako naiisip na gawin e.

 

 After kumain, nagpaalam na muna ako kina Kuya na magsa-shower.

 

So lakad lakad lakad lang ako.

 
Pagdating ko sa pinto ng kwarto ko, pumasok na ako. Kakapasok ko palang na may marinig akong nakatok.

 

Akala ko naman sumunod na din si Kuya kaya naman binuksan ko na kagad ng hindi man lang tinitingnan sa peep hole.

 

Sana pala tiningnan ko muna. :/

 

 Si Kurt kasi ang andito.

 

Tuloy-tuloy naman syang pumasok ng hindi man lang inintay kung papapasukin ko ba sya.

 
Feeler talaga ang lalaking to.

 

Nakatayo sya sa gitna ng kwarto. Kasi tong room ko, pagpasok mo kama na kagad ang makikita mo. Wala tong sala or kusina man lang. Higaan, cr at maliit na veranda lang ang meron. Talagang tulugan lang sya.

 

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko. Pinag-krus ko pa ang kamay ko sa may dibdib ko at sumandal sa pader.

 

"Wala naman. tinitingnan ko lang kung kasama mo ba dito si Jetro. Ni hindi man lang kayo mapag-hiwalay nun ah?" sabi nya na humarap pa sakin.

 

"Anong sinasabi mo dyan?" nanlaki ang mata ko sa sinabi nya.

 

 

"Wala. Maligo ka na nga. At bakit ganyan ang suot mo? Hindi mo ba man lang naisip na maraming tao dito? Hindi ka na nahiya!"

 

Aba't!

 

"Bakit ako mahihiya? Wala naman akong dapat ikahiya sa katawan ko. Makinis ako at walang unwanted fats." inis kong sagot.

 
"At nasa beach tayo. What do you expect me to wear? A jogging pants and a long sleeves shirt?" dagdag ko pa. Kung hindi ko pa sya kilala, iisipin ko na nagseselos sya. Pero capital A-S-A naman diba? =______=

 

"Ewan ko sayo." sagot lang nya. Naupo pa sya sa isang couch na malapit sa kama.

 
Lumakad naman ako palapit sa kama ko at naupo dun. "So ano ang dahilan at pumunta ka dito? Nakita mo naman na wala dito si Jetro diba? Makakaalis ka na." Bahala sya dyan.  Nakakatamad ng ipagtanggol ang sarili ko. Basta ako alam ko ang totoo.

 
"I came here to say...." hindi nya kagad natuloy ang sasabihin nya.

 
"To what?" binakasan ko talaga ng inis ang boses ko. Nang malaman nya na galit pa din ako sa kanya.

 

"T-to say sorry." napatungo pa sya nyan.

 

"What?! Nag so-sorry ka?" at tumawa pa ako ng nakakaloko. "Uso yun sayo?"

 

"I know naging napakasama ko sayo nung huli tayong mag-usap." Tumayo sya at tumabi sakin ng upo. "Sorry na oh." Hinaplos pa nya ang mukha ko.

 

Iniwas ko naman ang mukha ko. Kasi ayoko tumingin sa kanya ng malapitan, nawawala ang galit ko. T_T

 
"Matapos ng lahat ng sinabi mo sakin nun? Oo at nagpaka-tanga ako sayo. Pero wala kang karapatan na sabihin sakin yun! Hindi mo alam ang mga nangyari ng gabing yun!" pagalit kong sabi.

 

"Oo alam ko na. Nalinawan na ako. Nakausap ko na si Mick kahapon. Sorry. Sorry kasi nagalit ako sayo dahil ngumiti ka sa iba. Diba sabi ko naman sakin ka lang pwede ngumiti? Inulit mo pa kanina kina Tatin." parang batang sabi nya.

 
Problema ba nito? Para nangiti lang e. =__=

 
"Bati na tayo." hindi ko naman talaga sya kayang tiisin. Yun yung narealized ko. Pamibabaw lang ang galit ko sa kanya. Na deep inside, alam kong kapag nag-sorry sya, mawawala na ng tuluyan ang galit ko.

 
"Talaga? Para mawala na talaga ang galit ko, halikan mo nga ako?"

 
Nagliwanag naman ang mukha nya. "Sure!"

 

 Hinawakan nya ang magkabila kong mukha at hinalikan ako ng masuyo.

 

At kung san kami dadalhin ng sinimulan nyong halik? Bahala na. Basta ang alam ko lang, miss na miss ko na sya ng sobra.

 

At mahal na mahal ko sya. Kahit na ako lang ang nagmamahal saming dalawa.

 
Pinutol na din naman ni Kurt yung halikan namin. "Maligo ka na. Baka hanapin ka na ng Kuya mo e. Maliligo lang din ako. Pero dun na sa room ko, kasi baka hindi na ako makapag-pigil. Susunduin na lang kita dito ha? Wag kang aalis ng wala ako. Baka mabakuran ka naman ni Jetro." inis nyang sabi.

 
Selos ba talaga to? :/ Ayokong isipin na oo, kasi tama ng wag umasa.

 
Tumayo na sya at nagpunta sa pinto. "I'll be back after 20 minutes. And please, don't wear that swimsuit again."

 
At tuluyan na syang lumabas.



 
**

Kurt's POV


Naglalakad na ako papunta sa room ko ng hindi ko maiwasan na hindi mainis na naman sa mga nakita ko kanina. Oo alam ko ang dami ko ng kasalanan kay Marian. Unang una na dun yung nangyari few nights ago.


 

Pinuntahan ko si Marian sa condo nya ng nakainom ako. Hindi ko alam kung ano tong nararamdaman kong pagka-inis sa kanya dahil may boyfriend pala sya. Honey pa nga tawagan nila e. Basta naiinis ako sa kanya lalo na dun sa lalaking kausap nya kaninang hapon sa CP nya nung pag-uwi namin sa bahay nya.

 
Pucha naman talaga oh! Ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong inis ha. Na gusto ko manuntok! :|

 
Kaya naman pagbukas nya ng pinto, wala akong sali-salita na hinalikan na kagad sya. Hindi ko alam kung anong ginagawa ko pero basta gusto ko mailabas ang inis ko.

 

Hinalikan ko sya ng walang kaingat-ingat.  Halatang gulat na gulat naman sya sa ginagawa ko. Hindi pa nga tuluyan na naiisara ang pinto kaya naman sinipa ko pa ito para sumara.\

 
Hinawakan ko sya kung saan-saan. Sa dibdib nya, sa tyan nya at sa private part nya ng kinabasta na lang.

 

Alam kong gusto nya akong pigilan sa ginagawa ko kasi yung kamay nya nasa may kamay ko. Nakita ko nga din na parang maiiyak na sya. Pero wala akong pakialam.

 

Binuhat ko sya at pabagsak na binitawan sa kama.

 

 "K-kurt, please, No."  sabi nya. Nailing pa sya nyan.

 Pero hindi ko pinansin ang sinabi nya. Naghubad na lang ako. Hubad ang lahat.

 

 Yumuko kagad ako sa kanya at pinisil ang dibdib nya. Nasaktan yata sya kasi napa-aray sya ng mahina.

 

Hinalikan ko ulit sya ng marahas.

 Hindi ko na napigilan na hindi sabihin na, "I;m better, right?"

 

Mukha naman syang naguluhan sa sinabi ko. But who cares? I'm fumming mad right now. Gusto ko na maisip nya na mas better ako sa boyfriend nya. Kahit pa sabihin na ako ang naka-una sa kanya, wala pa din akong pakialam. Hindi naman ako ang nasa puso nya.

 

 Pinuwesto ko na kagad ang sarili ko sa ibabaw nya. Hindi ko na naisip na hindi pa sya handa na tanggapin ako. Kinabasta ko na lang ipinasok, at napasigaw sya sa sakit.

 

Natigilan naman ako at napatingin sa kanya. Nakita kong tuluyan na syang umiiyak.

 
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita kong itsura nya. Iyak sya ng iyak.

 

Umalis ako sa ibabaw nya at niyakap sya. "I'm sorry, baby. Shhhh... Stop crying." bulong ko at hinagod-hagod ang likod nya.

 

Lalo ko naman yata syang napa-iyak. Ang tanga mo talaga Kurt! Ang bobo mo para hindi na maisip na baka matakot sya sayo.

 "Hush now. Sorry. I'm so sorry." I dried her tears using my lips. "Sorry. I shouldn't have done that."

 

Napahinga ako ng malalim. "Please, stop crying." sabi ko ulit habang yakap-yakap sya.

 

Unti-unti naman syang tumahan. Kumalas sya sa yakap ko at nagpunta sa Cr.

 
Napaupo naman ako sa gilid at napasabunot na lang sa buhok ko. Napaka-laki ko talagang tanga!

 
Maya-maya pa, lumabas na sya. Nakapag-palit na din sya ng damit. Nilapitan ko naman kagad sya at "Sorry."

 

I'm not good in words, lalo na kung ako ang dahilan ng pag-iyak nya. Dati kasi wala akong pakialam na ako ang maging dahilan ng pag-iyak ng babae. Pero ewan ko ba naman pagdating kay Marian ay iba.

 

Ngumiti sya ng pilit. "O-okay lang."

 
"Tara matulog na tayo." inalalayan ko sya pahiga sa kama.

 

Humiga kami ng maktabi, naka-unan sya sa braso ko habang hinihimas ko ang braso nya.

 
"Matulog ka na ha. Goodnight." i kissed her. "Bukas sabay na tayo pumasok."

 
Maya-maya pa nakatulog na sya. Pinagmasdan ko lang sya habang tulog hanggang sa antukin ako.

 

Before ako makatulog, hinalikan ko pa ulit sya. "I'm sorry again. Selos ba ang tawag dito? Siguro nga. Ayoko kasi na may ibang nahawak at nahalik sayo. Gusto ko ako lang. Pasensya ka na." at hinalikan ko ulit sya sa labi.

 
 

Naulit na naman ang pakiramdam na yun kanina ng makita ko na mukhang nag-eenjoy sya sa company nina Jetro at France.

 
Hindi nga lang ako makalapit kasi kasama naman nya ang pinsan nya. Kahit papano alam ko na safe naman sya. Ayoko lang talaga yung paraan ng tingin sa kanya ni Jetro. Tingin na alam mong humahanga kay Marian.

 

Lalo pa nung inalis nya yung nakasuot na pang-ibabaw nya at natira na lang ay ang 2 piece swimsuit nya.

 
Yung ibang mga lalaki din dito ay napalingon sa kanya. Hindi yata sya aware na pinagtitinginan na sya.  Hanep naman kasi sa kakinisan at ka-sexy-han.

 Gustong gusto ko na tusukin ang mga mata nila. Kaya naman imbis na gawin ko yun, umalis na lang ako.

 At pagbalik ko nga, papadilim na pero andun pa din sila. Mukhang sayang-saya pa sila sa pagtatampisaw.

 

 

*Marian's POV*

Unang katok pa lang, binuksan ko na kagad ang pinto kasi alam ko na si Kurt na yun. At tama nga ako.

 
Sinalubong nya kagad ako ng halik. "Hmmm. Wag na kaya tayo bumaba? Parang mas masarap na dito na lang tayo e."

 

"Ano ka ba. Baka hanapin tayo ni Kuya." -sabi ko. Kahit pa na yung sinabi din nya ang sa palagay ko ay tama. Hahaha!

 

Napahinga naman sya ng malalim.

 
"Tara na nga. Pero dito ako matutulog ha? No but's" at iginaya na nya ako palabas ng kwarto ko.

 

Bumaba kami sa may pinagdadausan ng party. At nakihalubilo muna.

 

Hindi na naman humiwalay sakin si Kurt. Yun nga lang hindi din sya makadikit sakin masyado dahil nandito si Kuya kasama namin.

 

Hindi na din nagkaron ng pagkakataon na ayain ako ni Jetro na pumunta sa sinasabi nyang bar kasi sinamaan na sya ng tingin ni Kurt ng aayain na sana nya ulit ako.

 
Mga bandang 2:00Am na ng magpaalam ako kay Kuya na aakyat na. Hindi na din naman nya ako pinigilan kasi alam nya na halos mag-uumaga na.

 

Sumunod naman kagad si Kurt sakin at sabay na kami pumasok sa kwarto ko.

 
******

10:



Pagkarating namin sa kwarto, naupo muna sya sa couch. Nag derecho CR naman ako.

 
Paglabas ko, nakahiga na sya sa kama. Aba at tinulugan na nga ako. -__-

 
Tumabi na ako sa kanya. Gosh. 2:30 Am na pala. E sabi pa naman ni Kuya 7Am gumising na ako kasi mag iisland hopping kami. :/

 

Naramdaman ko na niyakap nya ako. "Hmmmm. You wanna sleep na ba?" nakapikit na tanong nya.

 
"Pano kung sabihin ko na ayoko pa?" i playfully answered.

 

Nagmulat naman sya at nginitian ako.

 

Ang gwapo lang. >__<

 

"Talaga ha?" umibabaw na sya sakin.

 
"Ay hindi pala. Inaantok na ako." ngumisi ako tas pumikit na.

 

Tumawa sya. "Hindi na pwede." kinuha nya ang dalawa kong kamay na nasa pagitan namin at dinala sa may ulunan ko. At hinalikan ako sa kilikili.

 

Hindi ko napigilan na hindi mapasigaw. May kiliti kasi ako dun. =___=

 
Tawa naman sya ng tawa kahit hinahalikan pa din ang magkabila kong kilikili.

 
Natatawa na din ako. Sinunod naman nyang halikan ang leeg ko.

 

"Kurt ano ba. Tama na nga!" tawa pa din kami ng tawa.

 

Pero hindi sya nakinig. Tuloy-tuloy pa din sya kakakiliti sakin kaya puro tawanan ang maririnig dito.

 

"Inaantok ka pa ba ha?" sabi nya ng mukha ko naman hinahalikan nya except sa lips ko.

 

"N-no." hinihingal kong sagot. Ikaw.ba naman ang tumawa ng tumawa habang may nakadagan sayo, ay talaga namang nakakahingal.>__<

 

Nagtitigan kami.

 

Shit. Hindi talaga ako mag sasawa na sya ay tingnan. Kahit yata maghapon kaming ganito, hinding hindi ako magsasawa. :">

 

 
Unti-unting bumaba ang mukha nya sakin at hinalikan ako ng masuyo.

 

Napangiti na lang ako. Ginantihan ko sya ng halik sa paraan na alam ko. :>

 

Ay alam ko na. Hihihi ;) May naisip ako na ikakagulat siguro nya. :)

 

Tinulak ko sya ng bahagya. Nagtataka naman sya na nginitian ko na lang. "Bakit" -sya.

 

Pinahiga ko sya at ako naman ang umibabaw sa kanya.

 
Nagulat sya. "Let me." -sabi ko.

 So pinahiga ko lang sya dun. Ako naman ang humalik sa kanya ng malalim.

 

 
Hanggang bumaba sa may leeg.

 

 Inutusan ko sya na hubarin nya ang damit nya. "I want to see you in your birthday suit." Na sinunod naman nya kagad.

 

 "Let me do all the works now, baby." bulong ko sa may tenga nya Hindi ko alam kung san ko kinuha ang kapal ng mukha ko ngayon pero gusto ko lang na sya naman ang mapasaya ko.

 

Kaya naman nakahiga lang sya. Tinitingnan ang mga ginagawa ko ng nakangiti.

 
Naghubad na din ako. Wala tinira na kahit ano.

 
Sa totoo lang, wala akong alam sa ganito. Base lang sa naririnig ko sa gaga girls. Minsan kasi kung ano-ano kinukwento nila at sinasabi e -__- At babase na lang ako sa instinct ko. Wag lang sana pumalya.

 
Tumungo na ulit ako sa may leeg nya at hinalik-halikan. Kinakagat-kagat.

 
Pababa sa may dibdib...

 

Pababa pa sa may tyan...

 
At pababa pa....

 

 Narinig kong napaungol si Kurt at ng tingalain ko naman sya, pabiling biling ang ulo nya.

 

So tama naman siguro ang ginagawa ko diba? (>3<)

 Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko. At alam nyo na naman siguro kung ano yun diba? Do ask for more details. Hiya ako. :>

 

 Ungol ng ungol si Kurt na kinakasiya ko naman.

 

 Maya-maya pa, ako na ang umibabaw sa kanya.

 

Sya naman ay nakapikit. Ipinasok ko ang dapat ipasok.

 

Kahit ako hindi ko napigilan na hindi mapaungol sa naramdaman ko.

 

Nagmulat naman sya at sinabing tumungo ako ng bahagya. Hinawakan nya ang dibdib ko. At pinisil-pisil.

 

 Unti-unti akong gumalaw. Hindi ko na naman alam kung tama ba.

 

 Pero bahala na nga. Hehe

 

 Gumalaw ako ng dahan-dahan.

 

 Dahan-dahan at sabay kaming napapaungol.

 

 Sige lang ako ng galaw. Kaya naman nainip na yata sya at hinawakan na nya ang magkabila kong bewang at sya na ang nag-guide sa katawan ko.

 
Medyo bumilis ng kaunti dahil sa ginagawa nya.

 
Hanggang sa inihiga na nya ako ng hindi kami nghihiwalay. Sya naman ang umibabaw sakin.

 At sya na ang tumapos.

 

Halos mapasigaw ako sa sensasyon na naramdaman ko.

 Nang mapawi ng bahagya ang nararamdaman namin, niyakap nya ako. Pareho kaming pinapawisan kahit na ang lakas ng aircon.

 
"I-i love you." sabi ko.

 
Mabilis na hinalikan nya lang ako sa labi bago nagpagulong sa tabi ko. "Salamat." -sya.

 

"Matulog ka na." at niyakap nya ako.



Tumalikod naman ako sa kanya at hinigit ang kumot.

 

Nasaktan ako kahit papano. Kasi walang katugon ang sinabi ko sa kanya.


Hindi ko napigilan na hindi mapaluha. Pero pinipigilan ko lang na hindi nya mahalata.
 

Bakit pa nga ako aasa? Atleast hindi sya nag sinungaling na sabihin na mahal nya din ako kahit hindi naman.

 Alam ko na naman ang real score sa pagitan namin. Kaya wag na dapat ako masaktan.

 
Talagang ang salita lang na mahal kita ang masakit sa pakiramdam kapag walang sagot. Ni hindi man lang sya tanong pero lagi natin ineexpect n once na bitawanan natin ang salitang yun sa isang tao, ay maghihintay tayo ng katugon.

 

At lalong hindi SALAMAT ang bagay na isagot sa salitang yun.

 

*Kinabukasan*

 

Nagising ako sa katok ng pinto. Pagtingin ko sa oras 7:00Am na.

 

Ay pucha! Si Kuya Jenrick to malamang!

 

 
"Kurt! Gising! Si Kuya nakatok!" -nagpapanic kong inaalog sya. Bumangon ako nag suot ng robe.

 

 Pupungas-pungas naman na nagmulat si Kurt. "H-ha?"

 

"Si Kuya. Nasa labas. Magtago ka muna." dali-dali ko syang hinigit para bumangon. Pinagtulakan ko sya papunta sa Cr. Yun lang naman ang maari nyang mataguan.

 

 "Dyan ka na muna. Wag kang lalabas!" bilin ko. Sasaraduhan ko na sana ang pinto ng pigilan nya ako.

 

 
Nagulat ko ng halikan nya ako ng mabilis sa labi. "Goodmorning, Baby." then he winked.

 

Hindi ko tuloy napigilan na hindi mapangiti. "Goodmorning." Pinisil ko ang pisngi nya. "Ang cuuuute!"

 Napasimangot naman sya. "Gwapo ako. Hindi cute." nag pout pa sya.

 

 Awww mas cute. :3

 

Nagulantang kami sa lagabog sa labas. Hala. Winawasak na yata ni Kuya.

 

Pinagtulakan ko na sya at sinaraduhan ang pinto.

 

Dali-dali na akong pumunta sa kabilang pinto.

 

"K-kuya." umarte pa ako na pupungas-pungas. "Bakit ba? Aga-aga pa e."

 

Pumasok naman si Kuya sa loob.

 
"Diba sabi ko sayo gumising ka ng maaga."

 
Ay sh*t yung damit ni Kurt nakakalat pa sa sahig dun sa kabilang side ng kama!

 

Dali-dali kong sinaraduhan ang pinto. Naglakad ako dun sa kabilang side ng kama. Si Kuya kasi naupo sa kama e.

 
"Ang tagal mo magising. Tulog mantika ka talaga."

 
Pasimple kong sinipa yung mga damit. "H-ha? Ah napasarap lang. Madaling araw na naman ako umakyat diba."

 
"Honey. May nakakita daw sa inyo na magkasamang pumunta dito ni Kurt. Totoo ba?" nadududang tiningnan nya ako.

 
Hindi ko naman malaman sasabihin ko. "H-hindi ah." Umiwas ako ng tingin. Kunwari kukuha ako ng damit.

 

 "Dyan ka na nga lang muna. Maliligo lang ako ng mabilis." dali dali na akong pumasok ng banyo dala ang mga pampalit ko.

 

 

"Bilisan mo. Hintayin na kita dito!" Pahabol ni Kuya.

 

Sa sobrang pagkataranta ko, nakalimutan ko na nasa loob nga pala si Kurt. Impit akong napasigaw dahil sa gulat.

 

Natakpan naman kagad ni Kurt ang bibig ko. "Wag ka maingay!" mahinang sabi nya.

 

"Nakakagulat ka naman kasi." sabi ko nung inalis nya ang pagkakatakip sa bibig ko. Dahil medyo maliit lang naman ang Cr, idagdag pa ang presensya ni Kurt na ang laki naman, lalo tuloy mukhang masikip. :/

 

 

"Maliligo ka?" nakangiti sya ng nakakaloko. Tiningnan ko naman sya ng masama. Pano ako maliligo kung andito sya. Psssh.!

 

 

"Oo. Pero pumikit ka. Tsk!"

 

Bulungan lang kung mag usap kami.

 

"Pano kung ayoko?" pinandilatan ko naman.

 

"Honey! Make it fast! Naghihintay na bangkero satin!" narinig kong sigaw ni Kuya sa labas.

 

"Opo saglit lang!" -sigaw ko din.

 

 

"Honey?" takang tanong ni Kurt.

 

 

"Si Kuya yun. Honey lang talaga tawagan namin. Bakit?" pumasok na ako sa pinaka liguan. Iniharang ko naman ang shower curtain.

 

 

"W-wala. I just thought.... Oh.never mind." narinig kong sagot nya. "Pwede pasabay?" sumilip pa sya sa loob.

 

 

"Sige ka. Sisigaw ako. Mas malalagot ka kay Kuya." sabi ko tas nilapitan ko sya. Naka suot pa din naman robe sakin. "Wag na kasi makulit! Please."

 

 

Himala at sumunod sya. Nakita ko na umupo na ulit sya sa toilet bowl na ibinaba ang cover.

 

 

Nang matapos ako. Dun na din ako nagbihis. Two piece ulit na pinatungan ko muna ng mini dress.

 

 

Tiningnan naman ni Kurt ag suot ko. "Naka two piece ka na naman?" Tumango ako habang nagtotoothbrush.

 

Halata kasi gawa ng red swimsuit at white lang yung dress ko.

 

"Kulit mo talaga. Sinabi ng hindi naman bagay sayo e." -inis na naman boses nya.

 

Hindi ko nalang pinansin. Problema ba nito. Wala lang tong taste when it comes to fashion. -_-
 

"Mamaya ka lumabas kapag nakaalis na kami. I-lock mo na lang ang pinto." bilin ko bago lumabas.

 
Paglabas ko naman nakita ko na mukhang inip na si Kuya. Kaya inaya ko na kagad paalis. Dinampot ko lang dslr ko. Sinulyapan ko pa ang pinto ng Cr bago tuluyang lumabas ng kwarto.


*****

MissWitty14